Pretty weird: de trein zit vanmorgen zo vol als een ei. ‘t Is nochtans de gewone 7u22, en de scholieren zijn niet echt in groten getale uitgetrokken…
Naast mij zitten twee ambtenaren met een “Een dag aan zee”-ticket, misschien hebben ze in Antwerpen de één of andere actie op het getouw gezet of zo?
Drukke dag vandaag op het werk in het vooruitschiet. The usual, maar daarnaast ook: ik ga niet naar huis vóór ik met Visual Studio via het VPN aan de ontwikkelservers geraak. Zowel aan die in het serverkot als aan die die Virtual-PC-gewijs op mijn desktop draait. Dat eerste zal zo geen probleem zijn, maar dat tweede houdt in dat ik die server nog geconfigureerd en draaiende moet krijgen vandaag.
En ook: ik hoop dat ik niet ziek val. Ik heb al sinds zaterdag keelpijn, daar is vanmorgen hoofdpijn bij gekomen, en sinds op de trein ook hoesten. Zo’n pijnlijke hoest, half droog en half met slijmen. Met van die slijmen die een ongezonde groene kleur hebben en de zoete weeë geur van ziekte hebben.
Which, you know, kinda sucks.
Reacties
3 reacties op “Zagerij”
Als we toch zo beginnen, dan ken ik er ook een leuke. Ik heb ooit eens iets uit mijn neus gesnoten toen ik aan het bekomen was van een zware sinusitis, dat leek op een soort sponzig ding gemengd met bloed. Echt een structuur, geen slijmerig ding maar eerder een prop materiaal, een beetje zoals brood maar dan nat. Ik wou het nog bijhouden for future reference, maar mijn huisgenoten raadden mij dat af.
Cristophe is alive and well kicking around in Zurich
Zeer grafisch! Misschien een stukje lasagne van twee weken eerder, Laurens? Ik heb nu wel ook al zoiets voorgehad. Zeer pijnlijk. Het was niet zonder enige opluchting dat het ding dat mijn neus in de ban van de pijn hield in mijn zakdoek belandde…