Het is kwart voor negen en Jan is de enige die wakker is… blijkbaar heeft de vermoeidheid het gehaald van Louis’ biorhytme.

Jan zag er vanmorgen sipper dan anders uit. Normaal gezien trekt hij altijd zo’n lip als ik hem kom halen, maar vanmorgen zat hij kaarsrecht in bed met de armen wijduitgestrekt. En met zijn ogen toe en zijn lip uitgestoken.

Beneden in de badkamer toegekomen werd het me wat duidelijker, en eigenlijk is het spijtig dat ik geen fototoestel bij de hand had: letterlijk tot aan zijn nek onder de kak. En ik had het pas door als niet alleen zijn pyjama maar ook het hele verzorgingskussen ondergesmeisterd was.

Bah. En de vochtige doekjes zijn op. Ik heb hem dan maar wat gewassen.

En nu is het wachten op de andere twee.

update: …die er geen kwartier later doorgekomen zijn.