La balle à travers l’église

Ook iets dat ik al lang uitstel, maar sinds gisteren er dan toch van gekomen is: ik spreek thuis alleen nog in espressione francese tegen de kinderen.

Ik heb in eerste instantie nog geen klachten van de kinderen. Niet veel illusie dat ze onder malkander frans gaan spreken, dat heb ik thuis ook eigenlijk nooit gedaan met mijn broer, maar tegen mij zal het wel moeten. Ik hóór ze niet als ze ‘t niet auf Französisch zeggen. Gedaan dat ze bij mijn ouders alles-of-toch-min-of-meer begrijpen, maar weigeren in dezelfde taal te antwoorden.

En ‘t zal verdorie niet alleen goed zijn voor hun frans, maar ook voor het mijne (al ben ik content te merken dat het er gelijk al weer iets beter mee gaat, nu ik het op het werk meer spreek).

Nu nog veel geld en een groot huis en we zijn op weg om Gentse Franstalige Bourgeoisie te worden, à la bonne heure!

10 reacties op “La balle à travers l’église”

  1. geen klachten??? Ge moest Zelie haar gezicht gisterenavond in de badkamer gezien hebben: zó boos. ‘t Was wel grappig (maar ik heb NIET gelachen). We zien wel hoe het vordert.

  2. Bij ons was’t thuis enkel in’t Frans te doen wanneer het door onze kinderoortjes niet mocht gehoord worden… Nu is dat natuurlijk niet meer van tel.. Mwuahahahaaa..

    Spraken ze bij u thuis Frans mss, Michel? (Curieuzeneuzemosterdpot, I know…)

  3. Moest ge te weten komen waar ge aan dat huis en dat vele geld geraakt moogt ge altijd iets laten weten, dat mag zelfs in het Frans zijn 🙂 Dan willen wij best zorgen voor een Anglo-Poolse Bourgeoisie in Gent. ‘t Is enkel en alleen maar voor de veelzijdigheid van Gent te doen.

Reacties zijn gesloten.