De spruit, statusrapport

We zijn vanmorgen in de vroegte naar Dokter Gynaecoloog geweest voor periodieke check-up.

Gelukkig is alles normaal. En verre van mij om te zeggen dat het saai begint te worden: vooral nu het nog niet beweegt, ben ik altijd bang dat het zou blijken er niet meer te zijn—en dus houd ik mijn hart altijd vast terwijl de dokter sonargewijs zoekt naar de hartslag van het foetusje.

Maar goed: nummer vier heeft nog altijd evenveel armen als benen, zijn ruggengraat is nog altijd in orde, het hart zag er op het eerste gezicht ook normaal uit (al zal de dokter er binnen vijf weken, als het wat groter is, nog eens aandachtiger naar kijken), de kleine hersenen zagen er normaal ontwikkeld uit, enfin, alles normaal dus.

En binnen maximum een week of twee zou Sandra duidelijk het verschil moeten voelen tussen haar darmen die iets doen en de foetus die iets doet. Hoera!

Gezien onze vergevorderde leeftijd (ahem), zijn we zo’n tripeltest aangeraden, maar ook daar: alles normaal. Of eigenlijk: abnormaal, maar dan in positieve zin. Zo’n test meet naar de concentratie van alfa-foetoproeïne, en leidt daaruit de kans op onder meer open rug en down-syndroom af. Ik lees op het internet dat  de kans op een mongooltje bij een zwangere vrouw van 20 jaar oud normaliter 1 op 1500 is, en dat dat aan 30 jaar oploopt tot 1 op 300.

Na de tripeltest blijkt dat wij een kans van 1 op 44.000 zouden hebben. Which is nice.

Geen money shots van het foetusje deze keer: het bewoog teveel, en het lag niet goed om een zich op het profiel te krijgen. Of om tussen zijn/haar benen te piepen. Dus ‘t is bij een video-opname gebleven en dit zijaanzicht:

echo

Baby is trouwens nog altijd voorzien voor de eerste week van april, dus begin maar al te sparen voor cadeaus.

Als het een meisje wordt, wil ze graag twee nieuwe grote computermonitors om foto’s van zichzelf op te zien. Als het een jongen wordt, zou hij graag een nieuwe trekzetel hebben, en dat mag meteen een volwassenenmaat zijn.

En nee, we gaan niet zeggen wat het is, zelfs al zouden wij het zelf wel weten. So hedge your bets.

Geschreven al luisterend naar: Jacques Dutronc – Dutronc au Casino – L’opportuniste

2 reacties op “De spruit, statusrapport”

  1. Blij dat te horen… Ook al horen wij niet in de risicogroep, hebben we toch zo’n test laten doen. Dinsdag kregen we normaal gezien het resultaat (bij het maandelijkse gyneacoloogbezoek), maar wat bleek: het programma kon niet met de resultaten overweg. Dus gewoon, niks, nada, noppes resultaten. Niet goed, niet slecht.

    Ik moet eerlijk toegeven dat ik op dat moment wat met met stomheid geslagen was.

    Enfin, opnieuw bloed afgenomen en een tweede trimestertest, zoals vroeger… Ben benieuwd.

  2. Pingback: Fank Foto Funk

Reacties zijn gesloten.