Soms vraagt een mens zich af…
Een kopppeltje. Ze zijn al zes maand samen. De ene noemt de andere “mijn roomsel”. Ze hebben op de zes maand dat ze samen zijn al problemen gehad. Zó veel problemen dat de ene denkt dat ze “alle mogelijke” problemen zo ondertussen al gehad hebben.
En nu wil de ene met de andere trouwen. Na zes maand. Waarin ze alle mogelijke problemen wel gehad hebben. En nu kunnen ze het allemaal wel aan.
Goed idee, jongens. Zes maand samen met veel problemen, da’s de beste garantie voor een uitstekende relatie in de nabije en verre toekomst. Doén!
Reacties
8 reacties op “Trouw met mij”
haha ja 🙂 heb die ook gelezen, die morgend op de trein 🙂 en toen dacht ik ook van 😐 😐 my god, alweer een scheiding op til
noem me een sentimentele vod, mmar zou het niet kunnen dat hun band net sterker geworden is door ‘externe’ problemen die ze samen hebben moeten doorstaan…
en voor de rest denk ik dat je, als je in de eerste zes maanden niet beslist om te trouwen, het er niet meer van komt of dat het anders toch niet veel meer uitmaakt
🙂
te veel naar de planckaerts kijken is niet goed 😛
@sentimentele vod: Ik denk dat het statistisch kan aangetoond worden dat zo’n huwelijken niet lang stand houden. Niet dat ik een kenner ben, of een referentie op dat gebied, maar ik ben toch van mening da ge iet of wa ondergrond moet hebben om op te bouwen, en op 6 maand tijd is die ondergrond gewoon relatief klein.
Nu we er toch over bezig zijn: http://statbel.fgov.be/figures/d22_nl.asp#3hist
@jesus: ik buig deemoedig het hoofd bij zoveel levenswijsheid en zo een verpletterende bewijslast.
maar ik geloof niet dat statistieken of stabiliteitsstudies enige relevantie hebben in deze context. het huwelijk – als je de religieuze en andere transcendente connotaties wegneemt – is niet meer dan een soort intentieverklaring, zonder garanties op succes, en met slecht geregelde uittredingsclausules. precies dat laatste kan soms een extra reden zijn om niet uit elkaar te gaan, maar voor de rest zullen er altijd minstens even veel redenen zijn om zo een verbintenis te beëindigen, als er zijn om ze aan te gaan.
ik vind die zesmaandenregel trouwens bijzonder vreemd: geldt die alleen voor trouwen? of ook voor andere samenlevingsvormen? mag je gaan samenwonen als je elkaar nog geen 6 maand kent? of – waarom niet – moet je de ander al 6 maand kennen voor je een relatie begint? en hoe absoluut is die termijn: moet het effectief zes maand zijn, of is vijfeneenhalf ook goed? of stijgt het slagingspercentage als het al langer dan zes maanden duurt?
het zal waarschijnlijk aan mijn jeugdige leeftijd liggen, en er zijn natuurlijk een hoop externe of interne factoren waar we hier voor het gemak abstractie van zullen maken, maar zes maanden lijkt mij al een hele poos. tuurlijk niet lang genoeg om elkaar door en door te kennen, maar het is een illusie te denken dat je dat ooit wel zal doen. maar mogelijk wel lang genoeg om in te zien of het de moeite is om het te proberen…
@all: op zich interesseert het me geen bal of het geval van roomseo en lief nu uitmondt in een gelukkig huwelijk met 14 kinderen, een echtscheiding of een familiedrama. eigenlijk laat het me totaal koud of mensen nu trouwen, samenwonen of wat dan ook. ik vond de aangeboden informatie alleen een beetje karig om er al meteen zo cynisch over te gaan doen.
@mezelf: ik kan niet geloven dat ik in discussie ga in een blog comment
@Bert: ik dacht dat de termijn om gegarandeerd gelukkig samen te wonen zestien weken was.
En voor zover ik me herinner, wordt er voor die zes maanden een marge van plus of min negen dagen gerekend.
[…] Michel merkte eerder deze week al iets op in Metro. Ik moet wel zeggen dat dat zeer schoon is.Mensen die elkaar eeuwige trouw beloven en zo. Maar na 6 luttele maandjes? En al alles gezien hebben en al keiveel “probs” opgelost? Ik denk dan (volledig verwikkeld in een “reeds” vijf-en-een-half jaar durende liefdesverhouding) dat die mensen nog niet de helft van de “probs” gezien kunnen hebben.Hoe weet je nu na een half jaar (hoe intens dat dat ook geweest mag zijn) hoe iemand is? Ik verschiet nog regelmatig van kleur als ik met Hanne optrek (en vice versa). En ok, we zijn twee heel complexe en tegenstrijdige persoontjes, maar toch. Straffe gasten die dat na een half jaar al weten. Tsss.Ach, misschien zijn ze wel heel gelukkig en krijgen ze vele kindertjens… […]
Boelie, ik hou van u … voor altijd xxx jtm