Waar Louis het over heeft, trouwens: ik ben er vanmorgen mee naar de Van Eyck geweest, om te zien of hij eventueel nog niet zou kunnen leren zwemmen. Crash course, drie dagen per week.
Het zag er uit de verte niet zo slecht uit: hij bleef mooi in het water, hij deed zelfs enthousiast mee met de oefeningen schoolslagbeenbeweging:
Het heeft niet mogen zijn. Niet dat hij begon te wenen of zo, hij deed zonder klagen of iets mee:
…maar zoals misschien te zien is: hij was helemaal verkrampt. Hij had koud, en hij was toch nog een beetje bang van het water, en zowat tegelijkertijd deed de leraar een teken van “nope, ‘t zal niet gaan” en wou hij er terug uit.
Ik was er fier op: niet één traantje, gewoon gezegd dat hij graag uit het water wou omdat hij koud had en niet veel zin meer. En dan gelijk een man naar de douche gegaan, zonder dat hij mij zelfs zag.
Reacties
3 reacties op “Zwemmen”
[…] Ik ben nog een vijftal minuten blijven kijken om dan met de drie andere kinderen naar huis te gaan. Louis leek nog steeds volkomen in zijn element. 20 minuten later kwam Michel al aangereden met Louis achterop: de zwemles was blijkbaar geen succes geweest. Gezien Louis nog een beetje bang is in het water heeft de leraar ons aangeraden te wachten tot hij helemaal op zijn gemak is in het water. […]
Den duts.
[…] Een aantal maanden geleden hadden we het al eens geprobeerd, maar Louis was toen nog te bang in het water: niet zozeer van het water zelf want hij gaat dolgraag zwemmen, maar wel om met zijn hoofd onder te gaan. Na een halve les werd dus wijselijk besloten om de lessen dan maar even stop te zetten. […]