Zo fier als een gieter ben ik: Jan doet vanaf vandaag geen pamper meer aan. Onderbroekje aan, en het plan is dat hij tegen september proper op het potje gaat, zodat hij ook naar school kan.
Hij is er nog niet van overtuigd dat hij op het potje moet gaan, maar dat die pamper weg is, daar is hij wel al fier van.
Hij kwam daarnet beneden: “Waar is Zelie?”
En als hij Zelie zag: “Zelie! Zelie, kijk! Onderbroek aan! Onderbroek aangedaan!”
Nu toont Sandra hem waar het potje is, en voor de rest is het vingers gekruist houden. En er wordt in alle geval een emmer met veel zeepsop klaargezet.
Reacties
4 reacties op “Broekje”
Joehei!!!
En jullie hebben alles om het te doen lukken, geen spiegels op ooghoogte van de kleine mannen! Bij mijn poging -bij de laatste logeerpartij- had hij jammerlijk genoeg een stadium overgeslagen: de spiegel in de hal was voor hem de gedroomde plaats om te kijken hoe ver hij kon mikken.Geconcentreerd dat hij was! En inderdaad, behoorlijk ver, ja.
Way to go, Jan! Felix heeft, vooral sinds de hittegolf en bijhorend frequent naaktlopen, ontdekt dat zijn lichaam plasjes produceert en zit daar dan minutenlang naar te kijken met een mix van van torenhoge verwondering, lichte angst en hilariteit.
[…] Ik had dus de indruk dat hij eigenlijk wel wist wanneer hij naar het toilet moest maar gewoon te lui was om zelf een inspanning te leveren. Vandaag heb ik dus de knoop doorgehakt: pamper uit, onderbroekje aan en zien wat het gaf. […]
[…] pagina'sMeer van deze site Broekje — Michel Vuijlsteke's Weblog Tales of Drudgery and Boredom – altijd al een dagboek willen bijhouden. Vanalles overallerlei. ISSN […]