Op zoek naar meer over zijn groene-en-gele-trui-dubbelslag: terechtgekomen op zijn hoogsteigen dagboek van de Tour.
Groots! Machtig! Respect! en ook wel appaus!
- 01/07: Mijn voorgevoel klopte. Jammer genoeg.
- 03/07: Racewagen
- 04/07: Het hartje is van mijn helm verdwenen
- 05/07: Ik kom in een speciaal tenueke aan de start
- 07/07: Twee bergritten in het geel of geen criteriums
- 08/07: Heerlijk, een dagje zonder antwoord te moeten geven
Leve Boonen! Want zeg nu zelf, hoe schattig is dit niet?
Wil ik nog eens wat vertellen? Het hartje is van mijn helm verdwenen. De fabrikant van onze helmen zag dat niet graag. Die had liever dat de hele ploeg met smetteloze dingen reed. Ik was de eerste om daar iets op te tekenen en de rest begon er een hobby van te maken die dingen ook vol te krabbelen. En het is niet omdat ik Tom Boonen ben dat ik meer ben dan de rest. Maar ik heb ze allemaal toch een beetje liggen, op mijn manier. Ik heb dat hartje met die pijl door aan de binnenkant van mijn helm getekend. Daar kan niemand iets op tegen hebben.
Geef die mens een weblog!
Geschreven al luisterend naar: Johnny Cash – American V – A Hundred Highways – A Legend In My Time
Reacties
5 reacties op “Leve Tom Boonen!”
Schattig én knap, hoe ideaal kan uw schoonzoon zijn? 🙂
ik vind vooral zijn grap fantastisch!
Pfft, dollen met Dolf, niet iedereen op deze weblog kan daarmee lachen. 😉
>geef de mens een weblog..
alle groopies hebben dan één centraal punt op het net
en geef zijn dagboek toch tenminste een rss-feed.