Op een vorig werk moesten we ooit het ontwerp-, pre-press- en drukwerk doen voor een prestigieuze tentoonstelling in het Museum voor Schone Kunsten in Brussel.

Vele, véle tienduizenden affiches. Gróte affiches. Vierkleurendruk, degelijk papier, prachtig ontwerp.

Niet alleen affiches, maar ook kaartjes, folders, flyers, uitnodigingen, kleinere posters, programmaboekje, catalogus, enfin: the works.

Al die dingen wel door vijftig mensen gezien, nagelezen, gecorrigeerd, aangepast, herschreven, goedgekeurd, finaal goedgekeurd. Op ontwerp, zwartwitproef, film, kleurenproef, drukproef: goed voor druk.

Ik had er zelf niets mee te maken, maar ik vond het wel bijzonder indrukwekkend dat zich op het gelijkvloers va de drukkerij palet na palet begon op te stapelen. Ik zag de affiche voor het eerst toen ze bovenaan een stapel van duizenden soortgenoten lag.

En het eerste dat mij opviel? Een knoert van een spellingsfout.

Oeps. Herdrukken. Financiële kater. Slik.

Wel: dat overkomt mij dus ook heel de tijd. Een tijd geleden een belangrijke mail de deur uitgeketst, wel tien keer nagelezen, uitgeprint, nog eens nagelezen, en dan het ogenblik dat ik op “send” duw: merken dat er “oppurtunity” staat in de subjectregel in plaats van “opportunity”.

Zonet ook: een persbericht verstuurd, en pas nadien gemerkt dat er een komma in ontbreekt. Niets dramatisch hoor, maar scripta manent in gedachten: miljaaarrrr dat steekt!

Geschreven al luisterend naar: Johnny Cash – American V – A Hundred Highways – I Came To Believe