Zegt Maarten over Vox:
En als je er op zit, mag je mij altijd toevoegen als friend… ken je meteen iemand anders op het platform
Euh ja, ik wil wel, maar Maarten is helemaal mijn vriend niet!
Ik bedoel, “vriend”, da’s echt wel een zeer geladen woord ten huize Vuijlsteke. Zo van het genre “ik kom geen vingers tekort om al mijn vrienden te tellen”.
Zou het dingen echt te moeilijk maken om een onderscheid te kunnen maken tussen pakweg de volgende?
- vrienden
- maten
- kennissen
- mensen die ik ken
Dat zou mijn leven alvast simpeler maken.
Vrienden, daar kan ik alles tegen zeggen. Die vertrouw ik tot het einde van de wereld en terug.
Maten, daar zeg ik op uitzondering van de echt persoonlijke of familiale of vriendendingen, óók alles tegen, en die vertrouw ik óók wel, maar ‘t is toch niet hetzelfde.
Kennissen, dat zijn mensen die ik durf aanspreken in ‘t echt. En waar ik zonder dode momenten conversaties mee kan heben.
Mensen die ik ken, dat zijn mensen die ik al gesproken heb. Maar waar ik niet noodzakelijk zou tegen beginnen spreken tenzij zij tegen mij spreken. En waar in elke conversatie plots een stilte valt, zo van “allez ja. hé. tjaha. euh… en anders?”.
Daarnaast zijn er ook bijvoorbeeld collega’s en ex-collega’s, die een heel aparte groep zijn, en mensen van Gentblogt, en mensen waarmee ik op school/univ gezeten heb, etc., etc.
En daarin zitten ook alle combinaties van vrienden tot mensen die ik ken.
Ja, gemakkelijk is het niet natuurlijk.
Reacties
9 reacties op “Sociaal netwerk”
Michel
groot gelijk!
ik vertrouw nooit iemand met veel vrienden… echte vrienden, die kan ik op de vingers van één hand tellen (of misschien net niet)
Ah, ik deel dat een beetje anders in.
Ik heb een heel aantal vrienden die ik vertrouw, en aan elk van hen vertel ik dingen en zo, maar nooit echt veel dezelfde dingen aan verschillende mensen. Bijvoorbeeld over een bepaald onderwerp kan ik bij de één terecht, de ander weet alles over een ander onderwerp, en zo. Dan zijn er nog zo een twee tot drie mensen die niet alleen stukjes van mij kennen maar alles, dus dat zijn dan mijn échte vrienden of zo, I guess. Kennissen zijn er natuurlijk ook, klasgenoten en medeleidsters en muziekschoolmensen en zo.
(De categorie internetmensen is ook wel iets aparts 😀 Valt niet echt in of op te delen.)
Ik vind dat raar als het eens voorkomt dat ik twee mensen over dezelfde dingen vertel, als die elkaar kennen dan gaan die daar met elkaar over praten en zo en dat vind ik gelijk een beetje raar, kweetni.
Ik heb een paar echte vriendinnen. Maar ik heb ook een paar vriendinnen die eigenlijk maten zijn. Hoe noem je die dan? Toch geen maten? Ofwel? Matinnen? Matesses?
Michel, geen paniek: mijn comment was ook niet naar u specifiek gericht 😉 Niet dat ik u vriend niet wil zijn of niet wil dat jij mijn vriend bent, maar er zijn misschien andere mensen die dat wel willen…
Soit, je geeft het zelf al aan, sociale relaties kunnen heel complex in elkaar zitten, met veel gradaties. Uiteraard valt dat heel moeilijk in software vast te leggen, vooral als het relatief eenvoudig moet blijven voor de eindgebruiker.
Want zeg nu zelf, bij elk blogbericht moeten aangeven of het zichtbaar mag zijn voor iedereen, enkel familie, enkel maten, enkel vrienden, enkel kennissen, enkel vrienden behalve die ook bij gentblogt zitten, alleen familie en vrienden behalve nonkel Charel… dat zou snel gaan vervelen.
Wie zo fijn wil kunnen bepalen wie wat ziet, stuurt de mensen dan beter individueel allemaal een e-mail, zou ik zeggen.
Sociaal netwerk…
nice…..
Ironisch genoeg hebben diegene die zo doen alsof ze veel vrienden hebben en sociaal zijn en 150 mensen niet genoeg vinden ook nooit tijd voor je.
ik gebruik dat allemaal door elkaar: maten, vrienden, kameraden, iemand die ik ken, kenissen,…
Zolang ik zelf weet wie wat is in mijn hoofd is dat ruim voldoende.
Ik moet u waarschijnlijk niet vertellen dat 2006 het internationale Asperger-jaar is, zeker? Nerds of the world, unite! (But just on a superficial level, natch.)