Ik krijg hier thuis het verwijt dat ik kousen verlies.
Ik betwist dat uiteraard ten stelligste. Ik ben zó secuur op mijn kousen dat ik ze zelfs niet in de wasmand smijt, dus wat zouden ze dan verloren kunnen raken!
Nee, ik heb ooit gelezen op tinternet, en ik geloof dat helemaal, dat het de klerenhangers zijn: zij eten onpare kousen op en vermenigvuldigen zich dan, zodat op den duur er alleen nog maar enkele kousen overblijven en een huis vol klerenhangers.
Om toch voor een tijdje van het probleem-kousen af te zijn: in de Makro dertig paar kousen gekocht. De helft zwart, de helft grijs. Allemaal dezelfde. Ha!
Take that, entropy!
Reacties
6 reacties op “Kousen”
Je weet toch dat de larven van de kleerhangers wasspelden zijn, en dat die dus ook stelselmatig verdwijnen zodra ze verpopt zijn? Zoals kleerhangers zich voeden met kousen, zo voeden die wasspelden zich trouwens met stilo’s.
Als ge wilt zal ik u de volledige theorie wel eens persoonlijk uit de doeken doen.
Doen!
Ik heb hetzelfde voor met zakdoeken. Blijkbaar verlies ik maandelijks een tiental exemplaren. Ik heb al overwogen om eens in bulk te bestellen op eBay, maar misschien is de Macro ook een optie ..
Socks are like sex: plenty of it about but I never seem to have any.
Tien punten voor wie weet waaruit dit komt zonder te googlen. Bij gebrek aan controlemiddelen zal het op erewoord zijn.
House M.D.!
[…] Kousen — Michel Vuijlsteke’s Weblog […]