Het is elke. individuele. dag. hetzelfde verhaal. Als ik niet ingrijp en zelf kleren uitzoek, kan het drie kwartier duren. Niet dat ik klaag, want het is ook een manier om de kinderen te entertainen, maar toch.

Het scenario van deze ochtend:

– Maar Misjèèèèl mag ik een lange broek aandoen?
– Nee meisje, het is écht veel te warm voor een lange jeansbroek.
– Maar ik wil een lange broek aandoen.
– Echt niet, het is te warm. Zoek een mooie korte broek.

(Z gaat naar haar kamer, komt enkele minuten later in haar pyjama terug.)

– Maar Misjèèèèl ik vind geen korte broek.
– Je hebt toch heel veel korte broeken?
– Maar ik vind geen enkele mooie korte broek.
– Je gaat er toch eentje moeten kiezen!

(Z gaat naar haar kamer, enkele minuten later…)

– Maar Misjèèèèl ik wil helemaal geen korte broek aandoen.
– Het is echt vééél te warm vandaag voor een lange broek.
– Maar ik wil warm hebben.
– (zucht) OK, doé dan een lange broek aan. Maar dat ik geen klachten hoor!

(Z gaat naar haar kamer, enkele minuten later, nog altijd in haar pyjama.)

– Maar Misjèèèèl ik vind geen mooie lange broek.
– Hoezo je vindt geen mooie lange broek?
– Maar ik wil een jeansbroek aandoen!
– En heb je een jeansbroek gevonden?
– Ja maar ik wil een mooie jeansbroek die past bij mijn hemdje!
– Nee, je gaat geen flanellen winterhemd aandoen met lange mouwen.
– Maar mag ik dan een ander hemdje aandoen?
– Ik denk dat je maar één hemdje hebt. Zoek eens een t-shirt!
– Okaaayyy…

(Z gaat naar haar kamer, komt enkele minuten later terug met een lange, dikke, winterse jeansbroek aan.)

– Maar Misjèèèèl mag ik een t-shirt met lange mouwen aandoen?
– Neen meisje, doe een gewoon t-shirt aan.
– OK dannn…

(Z gaat naar haar kamer, enkele minuten later…)

– Maar Misjèèèèl ik vind geen t-shirt dat past bij mijn broek!
– Ik dénk het wel. Komaan, zoek een t-shirt, dat zal wel lukken.
– Okaayyyy daaannnnn…

(Z gaat naar haar kamer, komt enkele minuten later terug: jeansbroek, t-shirt.)

– Maar Misjèèèèl, mag ik mijn tentschoenen aandoen?

Haar “tentschoenen”, dat zijn zware sportschoenen die vroeger haar “voetbalschoenen” waren maar die ze sinds een paar dagen ooit zou willen aandoen als ze eens in een tent ergens mag overnachten. Vandaar dus “tenstschoenen”.

– Ik denk niet dat het een goed idee is om volle schoenen aan te doen.
– Maar alleen mijn tentschoenen passen bij mijn jeansbroek!
– Je kan die schoenen niet zonder kousen aandoen, en dat zou toch te warm zijn?
– Maar neen ik wil! warm hebben vandaag!
– Zoek dan maar kousen meisje, maar niét klagen als het te warm wordt!
– O! K! Dan!

(Z gaat naar haar kamer, enkele minuten later…)

– Maar Misjèèèèl ik vind geen kousen.
– Zoek eens goed, je hebt echt wel kousen.
– Maar mag ik kousen van Anna aandoen?
– Neen, die zijn te groot.
– (toont kousen van Zelie) Maar mag ik deze kousen aandoen?
– Neen meisje, die zijn zéker te groot.
– (zucht)

Z gaat naar haar kamer, komt enkele minuten laterterug: jeansbroek, t-shirt, sandalen: “Maar ik vond geen kousen die passen bij mijn t-shirt”.

We gaan deze namiddag eens naar een klerenwinkel gaan. En dan ga ik ze er ook nog eens van proberen overtuigen dat ze haar bril opzet.

Want de bril is (a) een meisjesbril, (b) paars en niet blauw of zwart, (c) veel te rap vuil, (d) helemaal niet passend bij de kledij die ze vandaag aan heeft.

Kinders.