Louis zag Zelie en mij op het bord zonnestelsels tekenen.

Papa! Ik kan “zon” schrijven! Hij naar het bord: z, o, n. Zon!

En dan tekent hij een zon rond zijn woordje. En nog eens, iets kleiner. En dan tekent hij nog iets. Kijk, dat is een planeet!

Z o n

En o kijk: hij staat naast mij. En hij wil ook echt zelf op de computer woordjes schrijven die hij kent:

zon boom vis louis

Um… dat hierboven heeft hij dus zelf getypt, op de computer. Louis wordt verdorie ook wel enorm snel groot.



Reacties

3 reacties op “z o n”

  1. tranen in mijn ogen.
    ooit word ik ook papa.
    denk ik.
    wel.

  2. Doet mij denken aan toen mijn oudste zoon in de derde kleuterklas zat, alweer tien jaar geleden. Hij zat toen in de 5/8 groep (3de kl. + 1ste lj. + 2de lj. samen). Ergens in de maand oktober riep hij mij naar de keuken: “Kijk eens mama wat ik heb geschreven!” Op het bord stond het woordje “op”. En ik: “Heel flink jongen, en wat heb je nu geschreven?” Antwoord: “Zeg mama, je weet toch dat ik niet kan lezen!” (tegen Nieuwjaar kon hij dat wel al).

  3. Zon boom vis louis….

    als dat nu geen mooi gedicht is? Je zoon heeft talent!