Louis had een dinosaurus getekend. Een mooie dinosaurus.
En een beetje later hoorde ik hem zeggen ssss tuh. Ssss tuh. En toen vroeg hij “een aaaa, is dat twee ah-tjes?” En vóór ik het wist, ging het van sss tuh aaaaa rrrrrrruh tuh en duh rrrrruh aaaaaa kuh, en kwam hij met deze tekening af:
Draak en staart, helemaal zelf geschreven. En ‘t is niet alsof wij hem aan het pushen zijn: ‘t is helemaal zijn eigen initiatief.
De doffe e wou e wel nog niet in. “Nee, het klinkt niet als è of é, het klinkt als o, dus dan ga ik o schrijven.”
Hij zegt zelf dat hij tegen de zomer wel zal kunnen lezen en schrijven, en ik heb zo het gevoel dat het misschien wel zou kunnen.
En zijn tekeningen: ik vind ze écht waar zeer mooi. Hij zit dan heel stilletjes in een hoekje zijn rrrr te oefenen, en dan komt er dit uit: allemaal rrrrrammen:
Sterk! 🙂
Draak? Tyrannosaurus Rex is misschien nog wat te moeilijk om te schrijven, toegegeven.
En ik zweer het u, die bokkenhoofden? Kunst!
Tyjannosaujus Jex!
@Laurens: neenee, het verschil tussen akweg een velociraptor (die lange klauwen, weetuwel) en een draak is dat een draak vleugels heeft.
@Rendv: neenee, het is tegenwoordig Tyrrrrrranosaurrrus Rrrrrex 🙂
Die rammen zijn gewoon echt sprekend! Louis heeft altijd al zo vreselijk mooi kunnen tekenen. Ik herinner mij nog dat hij voor mij een lieveheersbeestjesvarken had getkend, echt prachtig. En ik kan me nog altijd voor mijn kop slaan dat ik dat bij jullie heb laten liggen… Verstrooide mie die ik ben! ‘t Zal ooit nog veel geld waard zijn, ik zeg het u!
Die rammen. Prachtig! Ik zou ze onmiddellijk aan mijn koelkast hangen opdat ik ze elke dag zou zien. Doen.