In de woorden van de onsterfelijke Gary Larson: “You got one of them maraca players down your bag—and he’s probably more scared than you.”
Hoe kan ik Michel Vuijlsteke het best benaderen zonder over te komen als een fanboy?
Muaha. Ik ben bang van nieuwe mensen in ‘t algemeen, dus dan wordt dat, in mijn inschatting, op die bwards zo’n conversatie gelijk als ik Beau in ’t echt zie:
– Ah, yo.
– Yo.
– Hoe is ‘t ermee?
– Ah, ça va, ça va.
– …
– …
– (schuifel)
– (rondkijk rondkijk)
– Jaja.
– ‘t Is wat.
– …
– Allez dan.
– Jaja.
– …
– …
– Chô.
– Trrr.
– Allez, euh, ik denk dat ik maar eens…
– Ah ja, ik ging ook juist…
– Salut hé.
– Tot op tinternet dan nekeer hé.
Zielige mens, ik moet het u niet vertellen.
Reacties
15 reacties op “Ha! Ain’t a rattler, Jake”
Het ging helemaal door me heen. Zo pijnlijk! (Van beide kanten.)
Och, ik ken hem al van in de basisschool, en soms krijg ik er vijf woorden uit. Achter elkaar!
😉
Ik ben eens met de illustere MV gaan lunchen, ik heb er een zeer goeie indruk aan over gehouden – … – ik hoop dat ik de mens niet getraumatiseerd heb, als ik dit zo lees (bang van nieuwe mensen, etc). De pizza was wel lekker. 😉
Voorkennis is de essentie. Niets tegen elkaar zeggen is comfortabel als je van elkaar weet dat je dat allebei wel ok vindt.
Ik ben wel eens benieuwd naar volgende vrijdag. De offline ontmoetingen/gezien-in-real-life stapelen zich op.
Alleen dat er daar wel een hoop volk gaat zijn en dat ik er daar hoop en al een stuk of tien van ooit ben tegengekomen.
’t Gaat raar zijn, maar wel plezant worden. Dat zeker.
Mét gratis chips en al!
’t Is om zo’n genante gesprekken te vermijden dat ik gisteren ook maar niks tegen u ben komen zeggen. Wat natuurlijk ook een gemiste kans is.
Grappige cartoon, overigens!
Gniffel, precies de conversatie die wij gisteren bij het KVIV hebben gehad 😉
@Jan: juist juist. Om te situeren: ’t is in de Far West, een aantal cowboys waren aan het slapen rond een kampvuur en één cowboy moet iets gehoord hebben onder zijn deken.
De scène in de cartoon: cowboy zit met de benen opgetrokken angstig te kijken, zijn collega-cowboys hebben de onderkant van het deken opgeeven, en het blijkt een maraca-speler te zijn.
[ratelslanggeluid, hebt g’hem, hebt g’hem?]
Mja, doet mij denken aan het Henk optreden vorige week. Hij liep voorbij en ik klampte hem even aan. Michel, je zag er even uit als een konijntje op de E40 die in de koplampen van een aanstormende Poolse truck zit te staren.
Never knew I had that effect on people 🙂
Dat was mijn wereldvermaarde “George W. Bush krijgt een moeilijke vraag op een persconferentie”-look!
Ik ken M al lang, ik ken M al lang ! Vleselijk en al. Allez, als univbanken delen telt.
Praten deden we, terugblikkend, eigenlijk ook niet echt. Maar briefkes schrijven. Man !
Dus Lilith : briefkes !
Ik heb u wel nekeer onderschept terwijl ge mij voorbijreed met de velo. En gij vond dat toen raar, ofzo. 😀
We gaan daar toch eens iets aan moeten doen hé.
We kunnen misschien eens in malkanders Moleskine tekenen, anders. 🙂