Tja. Wat moet een mens zeggen?

Dat het soms eens goed is en soms eens barslecht, en dat het bij momenten zó erg cringe TV is dat ik mijn hoofd in mijn peignoir verberg?

Er zal wel een publiek voor zijn, denk ik dan. Euh ja, inderdaad: ten huize hier hebben er vijf mensen het hele programma uitgekeken. Geen mainstream-bashing hier meneer. En nu gaan we kijken nar Chris & co All Stars. Sue us.

Maar! Edoch! Wat zag mijn lodderig oog in het aankondigingsfilmpje voor de laatste preselectie van Supertalent in Vlaanderen?

Ha! Gili! Doet! Mee!

Met een act van Joseph Dunninger, dezelfde die hij deed op de Crazy Comedy Cover Contest onlangs—wacht wacht, ik citeer wat ik Gentblogt schreef:

een willekeurig lid van het publiek roept een getal tussen 50 en 100, en Gili maakt een volkomen perfect magisch vierkant op minder dan 38 seconden! Alle lijnen, zowel horizontaal als vertikaal als diagonaal als alle groepjes van 2×2 vakjes opgeteld komen allemaal op dat getal uit.

Het zegt bijzonder veel over Gili, het nummer en de performance, dat ik bij iets dergelijks, zuiver wiskunde en getallen optellen eigenlijk, er zelfs mijn fototoestel niet bij heb gehaald, zo erg ging ik er in op. Van wervelend begin tot wervelend einde: magisch, adrenaline, en boeiend. Geef die mens een televisieprogramma! (of minstens een volledige zaalshow met mentalisme à la Dunninger)

En ik méénde dat dus hé. Gili is niet alleen écht zeer goed (echt waar serieus), hij is ook een ongelooflijke showmens, ongelooflijk grappig, en hij zou écht een programma moeten krijgen. Oh, en dat staat nog helemaal los van het zuivere feit dat het een vreselijk sympathieke mens is. 

Ik ben enorm uiterst benieuwd wat ze ervan gaan maken. En wat hij op twee minuten uit zijn mouw gaat schudden.