Vanmorgen bij de verjaardagstaart voor Heidi op het werk—citroencake met citroenzest, amandelcake met appelsienzest, blueberry brownies—vertelde Joannes over zijn telefoon, dat het een hele goeie is, maar dat het dingetje, hoe heet het, het spullement, joystickje, wel versleten leek.
Mijn eerste reactie toen het over “dingetje, hoe heet het” ging, was om te roepen van “oh ja, het clitorisje, bedoel je?”
En kijk eens wat er net vandaag op xkcd staat…
Ik heb het nooit anders genoemd dan “trackpoint” of “clitorisje”, maar wel fijn om weten dat er nog twee tussenstappen zijn. 🙂
Reacties
10 reacties op “Informeel taalgebruik”
Voor mij zijn Nub en Clitorisje nieuw. Ik noem het altijd tepel. Zelfs in een formele conversatie. Want ik kan nooit op het woord TrackPoint komen.
Ik noem het altijd lelijk-tot-muis-dienend-tjoepke. Klinkt langer, hoewel ik clitorisje eigenlijk wel leuker vind klinken 🙂 .
En wat met “dat rood ding in het midden van een laptopklavier”, zoals ik het altijd noem? Of maak ik me nu belachelijk? 🙂
Ik noem het al sinds mensheugnis “klit”. En als het formeel moet zijn is het gewoon “trackpoint”, denk ik.
In de praktijk heb ik mij tot nu toe nog steeds kunnen behelpen met ‘dat hier’.
Ik refereer er nooit naar … Mijn brein zit op zo’n manier in elkaar dat ik mijn PC dan ‘in een ander daglicht’ zou beginnen bekijken, en ‘down that road’ wil ik echt niet gaan.
Mijn broer heeft wel eens geklaagd over zijn ’tepelvinger’ toen hij zijn thesis schreef. Hij was zoveel met die tepel bezig dat die een vrij permanente afdruk achterliet in zijn rechter wijsvinger.
Een goed excuus voor als je teveel onder je lief haar bloes zit.
Ik noem dat al zolang ik het ken den tepel 🙂
Mijn nieuwe ibm heeft zo’n tepel, en die dingen werken eigenlijk wel comfortabeler dan een touchpad.
Vond het altijd wel wat obsceen om met mijn vinger die TrackPoint te beroeren, en echt goed vond ik het niet werken ook nie. Mijn nieuwe laptop heeft geen schuurbolleke meer – want zo placht ik het te noemen. Nog niet gemist ook niet.
Schuurbolleke rules als naam, vind ik dan … Eeltkrabber komt dan ook in de buurt. Als ik nu kijk naar het ‘schuurbolleke’, dan lijkt het meer op een mini-deurmatje – aka ze hebben de structuur van eeltkrabber naar rubbernppen terug gebracht.