Ah kijk zie, ik heb mijn D200 op auto ISO gezet.
Anathema! Anathema! hoor ik er roepen. Wel, euh, nee. Niet echt. Ik wou kinderen fotograferen, ik had mijn 12–24 f/4 aan, en ik had geen zin om te frutselen met al te veel knoppen.
En dus heb ik mijn fototoetel gezegd dat het zelf de ISO mag aanpassen, tot 400. En dat ik graag mijn sluitertijd boven 1/30 houd.
Een groot, groot gemak. Ik denk dat ik dat nog ga doen. Misschien zelfs tot 800 ISO en sluitertijd 1/40.
Ik ben daar trouwens niet de enige in, ha. Als de keuze is tussen meer ruis en onbruikbaar wegens onscherp wegens bewogen of gewoon te donker, dan kies ik voor meer ruis. Nem.
[Eén ding wel, opletten als je naar volledig manueel gaat: dan blijft die Auto ISO aan staan — nauwelijks “volledig manueel” te noemen dus: afzetten is de boodschap.]
Reacties
3 reacties op “Auto ISO”
Ik zet ‘m meestal ook op AUTO ISO alleen is het inderdaad heel vervelend dat het niet automatisch uitgezet wordt in manueel. Ook tone compensation heb ik op AUTO gezet nadat ik de D80 users’s guide van Ken Rockwell had gelezen. Staan nog wel meer nuttige en ook minder nuttige zaken in.
Hmm, interessant, moet ik ook eens proberen.
Maar, dit werkt dan enkel in P-mode vermoed ik ? (De combo auto-iso en de max. sluitertijd ? )
Eh, ok, niet dus.
forgive my ignorance.