Ik ben opgegroeid op boeken. Leesboeken, genre Jules Verne en Bob Morane, maar ook en vooral boeken over vanalles en nog wat.
Ik herinner met dikke boeken in de serie (denk ik) Hoe Wat Waarom, met artikels over platentektoniek en fossielen en de regenboog. En boeken in de serie (denk ik, opnieuw) Hoe en Waarom, A4–formaat, dunner, over Dinosauriërs, of Tijgers, of Beren, of Paradijsvogels. En natuurlijk de Time Life-boeken, over Het Gedrag der Dieren en Konrad Lorenz. En kleine boekjes met een zwarte cover met één beeld in een cirkel, over Het Heelal, of Licht, of Zeevissen van Noord-Amerika.
Machtig veel, dat ik daarin gelezen heb. Nutteloze feiten en weetjes opgedaan, genoeg om zeker tien schooljaren lang onhebbelijk te zijn.
En kijk, wat zie ik daarnet boven in de bibliotheek van de kinderen? Een gelijkaardig boek:
In typical bric-a-brac fashion begint het meteen met de deur in huis. Geen inleiding, geen uitleg, een omslagpagina en dan hoplaboem de eerste pagina met tekst:
Gazellen en antilopen. Als ik mijn Wikipedia-editor-hoed zou opzetten, miljaar wat zou ik daar huis in houden —
Gazellen en antilopen behoren tot de elegantste, zachtaardigste en snelste zoogdieren op aarde
…o ja? Says who? {{fact}}, iemand? En waarom beginnen ze niet met te zeggen wat het precies zijn: hertachtigen? Of een soort koe? En wat een zootje is dat hele artikel niet, gewoon een opsomming van feiten en feituskulen!
Maar tegelijkertijd herken ik er zoveel in, dat het griezelig is. Ik zou als gevolg van een dergelijk boek dus tot jààren na dato nog altijd in kwissen kunnen zeggen dat de zwaarste antilope de eland-antilope is, en dat die tot een ton kan wegen. En dat de koedoe de langste horens heeft, wel 1 meter 70 lang. En dat de kleinste de duikerbok is, die niet groter is dan een haas.
…het enige lastige was dan wel dat ik die boeken voor evangelie nam, en dat ik daarmee wel eens in de problemen kwam:
– Neenee, de beisa-antilope woont wel degelijk in de bergen van Ethiopië en Somaliland, echt waar, serieus echt waar!
– Vuijlsteke, dat is misschien ùw opinie, maar de opinie van de wetenschappelijke wereld is dat de oostafrikaanse spiesbok ook voorkomt in vochtigere streken dan zijn collegae-oryxen, en akkoord dat er zijn in de Hoorn van Afrika, maar er zijn er ook meer naar het zuiden tot Centraal-Tanzania en meer naar het westen tot Zuid-Soedan en Noordoost-Oeganda.
– (mond vol tanden)
Note to self: kinderen uitleggen dat ze niéts mogen aanvaarden als ze het niet terug kunnen brengen op verschillende onafhankelijke bronnen. Cursus Walter Prevenier opdiepen.
…en helaas, wat ik nu ook zie, is dat dit boek (net zoals ongetwijfeld veel van de boeken die ik las) eigenlijk geen al te beste vertalingen zijn van anderstalige originelen. Die, vrees ik, ook niet altijd even goed nagelezen zijn—ten bewijze artikel twee in het boek:
Dejonge koniningin, ach ja. 🙂
Ik dénk dat ik het maar even op gewone kinderboeken houd voor de kinderen. Zelie leest Vos en Haas niet meer (te veel voor kleine kindjes), ze heeft alle boeken van Hanna Kraan uit, ze heeft alle elfjesboeken die er te krijgen zijn in het Nederlands ook al uit, er zijn geen nieuwe Geronimo Stiltons… ze zijn nu nog wel een tijdje zoet met de oude Suskes en Wiskes die we gekocht hebben tijdens de Patersholfeesten, maar ‘t wordt toch tijd om iets nieuws te zoeken.
Tips, iemand? Iemand?
Reacties
13 reacties op “In woord en beeld”
Alle boeken van Roald Dahl en Astrid Lindgren.
Als ik mij zo probeer te herinneren wat mijn dochter 2 a 3 jaar geleden las, dan kom ik uit op de boeken van A.M.G. Schmidt (Floddertje, Otje, Pluk van de Petteflet), van Astrid Lindgren (Ronja de Roversdochter, De kinderen van Bolderburen, Pippi Langkous), Marc De Bel (o.m. over de Boeboeks, heeft boeken voor verschillende leeftijden), van Carrie Slee (Hebbes), Patricia David (Heks Kweetetal, Juffrouw Verdorie), Annie Makkink (het heel mooie Helden op Sokken), …
Als ze wil mag ze gerust eens komen snuisteren en kiezen en uitlenen, we hebben nog wel wat boeken in huis.
O, ja, juist. AMG Schmidt gelezen, en Astrid Lindgren ook, en Roald Dahl ook.
De andere: ah ha! Ik weet weer wat gekocht in de winkel.
Ik heb nog een oude ‘jongens en wetenschap’ liggen. Volstrekt niet zuurvrij, maar zó goed voor de fantasie.
groet, zig
Oh god ja, Jongens & Wetenschap. Maak een vliegtuig in balsahout! Maak eens schietkatoen! Great stuff — mijn vader had nummer, dacht ik één tot twaalf liggen, en wij hebben ze verslonden.
“Hoe en Waarom”. Allemaal had ik ze. Iedere week vlogen mijn zus en ik te logeren bij bomma en bompa (mijn ouders waren zelfstandigen en moesten werken in het weekend, mijnheer) en toen kocht ons bomma als we samen om boodschappen gingen in ’t vuil gb-tje aan de Dampoort een “Hoe en Waarom”.
Haar misschien es een namidddagje in de jeugdbib op ’t Zuid laten grasduinen?
En als ze daar uit het grote aanbod niet kan kiezen, kan ze aan een van de bibliotheekmedewerkers vragen wat ze haar aanraden.
“Jongens en Wetenschap” 1 tot en met 11 steeds ter beschikking (momenteel in de kelder) + karrevrachten “Hoe, Wat en Waarom” en dergelijke meer + ettelijke BDs in ’t Vlaamsch en in ’t Fransch + Rode Ridders (Boeken) + Zwarte Hengst (of hoe heet dat nog ?) + diversen (3 à 4 dozen vol). N’hésite pas à me piller (la cave devient de plus en plus petite!)
La bibliothèque est commandée. Dès qu’elle y est, je vide la cave. Promis juré.
mijn dochter van 8 is momenteel stekezot van de Klaartje Boon-reeks (Lauren Child). Echt iets voor nog net-niet -puberende meisjes. ik vind ze zelf ook wel de max.
Mijn zoon (11) heeft een 4-tal van de Narnia boeken uit, en is nu bezig met het 9de boek uit de Ellendige Avonturen reeks (ik heb zelf deel 1 tot 3 gelezen en vond ze heel leuk voor die leeftijd). Op zijn verlanglijstje staat ook nog deel 3 uit de Alex Rider reeks (’t is een echte jongen, nietwaar).
Klassiekers gaan er ook wel in: R.L. Stevenson’s Treasure Island en zelfs Jekyll and Hyde minus het belerende slot; Mark Twain’s Prince and the Pauper; allemaal voor een prikje in vertaling te vinden op 2de handsboekenverkopen. Een paar jaar geleden was hij heel zoet met de Pa Pinkelman omnibus van Bomans (wel heel gedateerd met dat ‘negertje’ en zo, maar mits wat duiding wel te doen en heerlijk absurd).
Strips tekent hij zelf 😉
Inderdaad, de Narniareeks en de Ellendige Avonturen van Lemony Snicket heeft ze ook zeer graag gelezen. Momenteel verslindt ze de boeken van Anthony Horowitz, maar het zou kunnen dat Zelie daarvoor nog wat te jong is, idem voor de boeken van Thea Beckman, en Harry Potter niet te vergeten (daar is ze toch reeds een twee jaar geleden in begonnen). Maar ze heeft reeds zodanig veel gelezen dat ik niet meer kan bijhouden wat.
Nog een tip: de boeken van Joke Van Leeuwen (zo is “Iep” geweldig in de smaak gevallen, evenals het versjesboek “O zo heppie”). Zij slaagt erin fantasie en spelen met taal te laten samenvallen.
Henri is deze vakantie begonnen aan de Harry Potter reeks, en heeft al genoten van De Olifant van de Sultan (het verhaal achter deprachtige voorstellingen van Royal de Luxe, je weet wel, van die olifant die vorig jaar één van de hoogtepunten was van de Zomer van Antwerpen), en de boeken van Paul van Loon en Paul de Moor (die hebben we Zelie cadeau gedaan trouwens, wij lezen ze ’s avonds samen, want ze zijn niet zo simpel en zetten aan tot denken, en het is wel leuk samen te filosoferen of je te verwonderen over de mooie woorden en zinnen). En, dan nog een heleboel andere die ik nu niet onmiddellijk kan bedenken. Maar als je nog tips nodig hebt, laat maar weten.