We zijn al jaren niet meer op reis geweest, en het zal er de eerste paar jaar wellicht niet echt meer van komen, wegens toch wel lastig, van rugpijn enerzijds en ook wel dat de kinderen op het moment ruim voldoende hebben aan een strand en wat zee.
Maar als we op reis zouden gaan, àls… dan zou ik graag nog eens naar Sicilië gaan. Crossroads van Rome en Griekenland en Noormannen en Byzantijnen en Feniciërs en Arabieren en vanalles.
Monreale zien. En rondrijden zonder doel, verder. Met een Baedeker’s in de ene hand en een fototoestel in de andere: als er één ding is dat ik betreur van onze gelijkaardige reis naar Ierland van tien of zo jaar geleden, is het wel dat ik toen nog geen fototoestel had.
En ik zou ook nog eens naar Venetië willen gaan. In het laagseizoen. November of Februari of zo. Het verval meemaken, de geschiedenis, de tragiek.
Wat zeg ik? Ik zou eigenlijk wel eens willen een half jaar doorbrengen in Italië. Noord, midden en zuid. En daarnaast natuurlijk wel nog Sicilië.
En ik zou ook nog eens naar Constantinopel, nee Istanbul, nee Constantinopel willen gaan. En Trebizond, nee Trabson. En een tour van de Tells in het Midden-Oosten lijkt me ook wel wat.
En misschien stel ik mij daar helemaal verkeerde dingen bij voor, maar ik zou het denk ik ook wel wijs vinden om ergens in Hol Van Pluto, Amerika te gaan wonen. Ik bedoel dan echt wel niet zo’n “klein stadje” met een paar honderdduizend inwoners, maar Hol Van Pluto, zo’n dorp van 200 inwoners dat in de winter insneeuwt, waar iedereen iedereen kent en wij dan “the Yurpeans” zouden zijn.
En ik zou ook wel eens een paar jaar in het zuiden van Frankrijk in een vergeten gat willen wonen met alleen wijngaarden en stenen en een rivier in de buurt, en een dorp met één winkel. (en een interwebverbinding, dat spreekt)
En eigenlijk, eigenlijk zou ik ook wel eens naar India willen gaan. Met al die programma’s op BBC heb ik de indruk dat het daar een beetje last chance to see wordt.
Reacties
15 reacties op “Op reis”
Ha, Sicilië, dat zat ook in mijn hoofd voor volgend jaar! ’t Zal wel iets anders worden, ook Italië, maar een beetje noordelijker 🙂
Plannen heerst.
En waarom niet naar Syrie. Crossroads van grieken, romeinen, byzantijnen en arabieren en het thuis van zenobia maar ook van phoeniciers, assyriers, babyloniers, hittieten en egyptenaren. In Syrie wordt nog aramees gesproken, het is er goedkoop, nergens zo’n goed (de monumenten) en slecht (de musea) geconserveerde geschiedenis gezien.
Het is er veilig, de mensen zijn vriendelijk, het is goedkoop. Enfin volgens mij moet je echt eens naar syrie gaan 🙂
Van dat “Hol van Pluto in Amerika” daar zeggen wij altijd van dat we het echt niet zouden kunnen :-).
Iedere dag bloggen, Michel, ’t is ook niet altijd gemakkelijk, hé?
Groetjes,
Djiediebiediebie
Zo een dorp in Amerika, dat zou ik ook zien zitten. En dan zo gelijk in Jericho en alles een groot avontuur meemaken. Woohoo!
last chance to see?
gaat india verdwijnen dan?
Ah. Venetië. En zeggen dat ik ook zoiets plan. Ik dacht eerst volgende maand maar ondertussen schuif ik dat ook voor mij uit.
November of februari lijken me inderdaad ideale maanden om daar naartoe te trekken. lage mist over de canal grande, de troosteloze pallazi onder een waterig herfstzonnetje. Zoiets kán niet anders als inspirerend werken!
zo herkenbaar, vanalles te willen, alleen de tijd is de grote spelbreker, en werk, en geld, en zoveel,
hoe was dat ook weer, tussen droom en daad staan vele aardse beslommeringen, of zoiets ?
Dromen over reizen is ook al mooi, cfr.Huysmans ( à rebours), het feit dat je erover droomt heeft je er al even gebracht, inner journey = kyoto-vriendelijk. 🙂
cheers! P.
India last chance to see?
Geldt dat niet voor de hele wereld?
Nu ja, ik zal het je laten weten als ik er van november tot februari zit 🙂
Maar zo ergens in een gotvergeten gat zitten te Frankrijk, Amerika, Spanje, OostEuropa of eender waar het een beetje fijn weer (zon, sneeuw, droog maar niet teveel regen) lijkt me wel wat.
Of rondreizen over “den bol” en dan overal foto’s trekken en van alles verslag uitbrengen voor één of ander boekske zoals Tomas de Flairzeiler…
Reizen is cool, zeker ook in het hoofd…
oh zalig…zo dromen over alle bestemmingen waar je op reis wil gaan (en waar je misschien nooit raakt, maar gewoon over droomt). Dat doe ik ook graag.
Monreale heb ik al gedaan. Heel schoon. Een verademing na een wandeling in het beklemmende Palermo centrum.
Nu gaan we nog eens met de auto gaan rondrijden in de USA…maar ’t zal nu wel niet het hol van Pluto zijn. Dat spreekt me toch niet zo aan. Alhoewel, we gaan wel de natuur in zenne. Maar nooit echt ver van bewoonde wereld.
Hendrik heeft wel een punt: Syrië en Libanon moeten ook fantastische landen zijn om eens naar toe te gaan!
En India heb ik al eens mogen proeven en dat smaakt naar nog heel wat meer! Goh, daar wil ik nog vaak naar terug. Prachtig boeiend divers land.
En Japan, dat moet ook maf zijn.
en de Andes, wow daar wil ik nog eens naartoe
en Frankrijk…ja Frankrijk is altijd en overal fantastisch om te vertoeven
en het hoge noorden dan, eens stevig ingepakt in eindeloze lege landschappen vertoeven. Vb Ijsland…oh ja Ijsland.
en ….
en…
Vroeger toen ik nog piepjong was heb ik nogal wat continenten afgedwaald en gek genoeg ben ik nooit of nooit van het idee afgestapt dat Frankrijk het mooiste land is. In haar geheel, dus met die maffe Fransen erbij natuurlijk.
Twee absolute aanraders : Nieuw-Zeeland (overweldigende natuur, rust, kalmte, stilte !) en Japan (schitterende combinatie traditie en moderniteit, ongelofelijk veiligheidsgevoel, fantastische cultuur)
Awelja, India staat ook nog op m’n lijstje. 2 vrienden zijn daar recent geweest, en allebei licht geshockeerd maar verrijkt teruggekomen.
En ja, e-mino heeft volledig gelijk wat Japan betreft. Tokyo blijft met stip de neigste stad op deze planeet.
En als je niet kan kiezen tussen Constantinopel en Istanbul, kan je nog altijd opteren voor Byzantium …
Als byzantium constant in opel rijdt istan boel?
Ik voel de ben crabbé in me opborrelen