Gerda stelt criteria op.

Ach, ik was éven van plan om daar een reactie te laten in de zin van

In plek van u wa meer bezig te houde me ZELF DINGES TE SCHRIJVE, en minder op andere kommentaar te geve, wie weet zitter dan NAASTE JAAR zelf bij!!

…maar wie mij kent, weet dat lijstjes op mij werken als een omver gesmeten doos naalden op een vampier, dus…

Oh, en voor iemand me beschuldigt van oeverloos geneut en oprakelen en inteelt en zo: ik ben op dit eigenste moment aan het proberen vermijden in slaap te vallen. In slaap vallen betekent in bed liggen met alleen een donker plafond boven u, en daar heb ik voor het moment geen zin in. Nee, meer gaat u er niet over te weten komen. Een bijzonder boeiende bezigheid, vermijden in slaap te vallen. En ‘t is mijn eigen weblog, ik doe wat ik wil, nèm.

Oh, en: héérlijk (en, laten we daar eerlijk in zijn: waar). Hilarisch (maar, laten we daar ook eerlijk in zijn: niet waar). Ik kan niet wachten om zelf afgekat te worden. 🙂

Voor de duidelijkheid: die paragraaf hierboven wil zeggen dat ik het bijzonder grappig en goed vind, wat Gerda doet, en dus niét dat ik er kritiek op geef! caveat emptor! aforisme! latijns! etc.! disclaimer!

Misschien om te beginnen, dat we dat ook achter de rug hebben: ik ben extatisch noch nijdig dat ik genomineerd ben voor persoonlijk weblog, ik ben gewoon aangenaam verrast (het “why me?”-gevoel, weetwel). Ik lig er wél niet van wakker, wat zou ik begod: een mens met een gezin en familie en vrienden heeft wel àndere dingen om wakker van te liggen. Iedereen die wakker ligt van die dingen heeft iets aan zijn hoofd en moet dringend een het internet afzetten voor een paar dagen.

Ik ben wel zeer tevreden dat Gentblogt genomineerd is, al zou ik het in meer dan alleen “groepsblog” geplaatst hebben, én ik hoop van ganser ganser harte dat Gentblogt wint, want Gentblogt verdient het om te winnen.

But I digress. De criteria van Gerda. En ik pas ze meteen toe op mezelf en op Gentblogt. Objectief, dat spreekt. Alles om niet te moeten beginnen aan dat ding waar ik eigenlijk zou moeten aan beginnen.

1. Gebruiksvriendelijkheid, gedefinieerd als “Ik zie graag in één oogopslag wat er gepost is sinds de vorige keer dat ik er was en wat de reacties zijn. En het moet aangenaam voor de ogen zijn, dus geen minilettertype, geen “geroep”, geen schreeuwerige kleuren. Wat alinea’s er tussen, wat adempauze.”

Mezelf: recent commentaar is bovenaan rechts zichtbaar. En ik denk dat het redelijk leesbaar is gehouden. De kleuren zijn beperkt gehouden, alleen de reclamekolom is soms vervelend—maar die staat dan wel helemaal rechts, uit de weg.

Gentblogt: recente dingen zijn gemakkelijk te vinden. Actua en Agenda staan duidelijk, recent commentaar ook. Tekst is leebaar genoeg, misschien wat aan de kleine kant, maar da’s persoonlijke smaak. Doordat er bij bijna alle artikelen “lees meer”-links zijn, kunnen er relatief meer dingen op de home page.

Gerda heeft het wel alleen maar over een klein onderdeeltje van gebruiksvriendelijkheid, meer bepaald het uitzicht. Ik zou daar graag nog iets willen bijvoegen over de vindbaarheid van de informatie in archieven, in categorieën, via een zoekfunctie, via een verwante links-functie, etc.

2. Lay-out, meer bepaald “Ik hou van creativiteit. Van kunstzinnigheid. Van “iets aparts”. Af en toe een verrassend filmpje ertussen, met zorg uitgezocht. Een mooie foto. Een “prentje” om het wat op te fleuren. Sober en verzorgd. En ja, uitzicht is voor mij bijna zo belangrijk als inhoud.” Ah, subjectief, subjectief, natuurlijk. En ik heb zowel de layout van mijn eigen weblog gemaakt (geëvolueerd over een stuk of vier  vijf incarnaties) als die van Gentblogt, dus objectief commentaar geven wordt moeilijk.

Mezelf: ik vind het niet slecht. Een beetje doorg, misschien, en het staat of valt soms met de inhoud van de post bovenaan in combinatie met het beeld in de header, maar ‘t is sober en leesbaar. En dat is voor mij het belangrijkste. Ik zet er regelmatig foto’s (van mezelf) en filmpjes (van Youtube) tussen. Kunstzinnig zou ik het niet noemen, misschien nog het meest omdat ik vliegend schurft krijg van dat woord.

Gentblogt: ik kijk er elke dag op, nu al meer dan een jaar aan een stuk, en het werkt nog altijd, vind ik. Er zijn dingen voor verbetering vatbaar, dat zeker. Maar we doen ons best. Het is ook absoluut niet evident om de consistentie te houden die er nu is, als er allemaal verschillende mensen schrijven en fotograferen — en eindredactie en fotoredactie doen.

3. Taalgebruik. Oh. “Blogs in verkavelingsvlaams, half-dialect, tussentaal, Gents, Thuis- en Familietaal kunnen voor mij écht niet. Tenzij het er helemaal over is natuurlijk en het de bedoeling is hierdoor een bepaalde sfeer (oilsjterse carnavalblog) of typetjes (Jèhan en Petrick!!) te creeëren. Of tenzij je Herman Brusselmans bent. De polemiek of deze taal nu kan of niet tegenwoordig en er een “Vlaamse taal” bestaat, doet er niet eens toe. Ik kàn het gewoon niet lezen, ik heb er geen plezier aan, ik gerder me enkel, net zomin als ik het kan horen.”

Oh. Hm. Mja. Ik kan volgen, tot een bepaald punt. Maar het klinkt me toch wel heel erg fascistoïde, zoals ik het daar zo lees.

Mezelf: Ik vermoed dat ik hier punten op ga verliezen. Ik neem het niet zo nauw met mijn taal, alhier. Ik gebruik Oost-Vlaamse taalparticularismen, ik bezig een zwaar door het Engels en het Frans bevlekt idioom, nalezen is niet mijn fort… niet zo goed dus.

Gentblogt: dat ik geen onvertogen woord hoor. Niet iedereen schrijft daar op dezelfde wijze, en da’s maar goed ook, maar we hebben wel een zeer degelijke taalkwaliteitscontrole. Vind ik toch.

4. Inhoud: “Als er maar persoonlijkheid en eigen stijl uit spreekt.”

Mezelf: bleh. Eigen stijl, bwofja. Persoonlijkheid: kon beter. Ik kan mij niet meer nijdig maken over de helft van de dingen waar ik me zou willen nijdig over maken want ik ken ondertussen mensen die die dingen doen waar ik me nijdig over zou willen maken, en ik wil eigenlijk nog het liefst van al iedereen te vriend houden. En dus maak ik mij bijvoorbeeld niet druk over bepaalde taalgebruiken. Of bepaalde kledinggewoontes. Of haarstijlen. Of hoe sommige mensen omgaan met sommige dingen. En dingen. Ik zou wel willen hoor, maar ik wil niemand voor het hoofd stoten. En ik kan al helemaal niet schrijven over het werk, dat tenslotte toch wel een groot deel van mijn wakende uren in beslag neemt — al zou ik daar ook wel redelijk wat over kunnen zeggen.

Gentblogt: opnieuw, dat ik geen onvertogen woord hoor. Allemaal verschillende mensen, en toch spreekt er één Gentblogt-persoonlijkheid en -stijl uit. En ‘t is interessant, wat er op komt.

5. Actie en reactie: “Belangrijker vind ik de reacties. Veel, weinig, veelzeggend, nietszeggend. Reactie betekent dat je iemand aan het nadenken hebt gezet, dat je ze iets verrassend geboden hebt, dat je ze op stang gejaagd hebt, dat je een gevoelige snaar geraakt hebt, dat je posting een debat losweekt.” Niet het aantal lezers, wel het aantal en het soort reacties. Ik weet niet of ik het daar helemaal mee eens ben. Sommige weblogs zijn bijzonder goed maar hebben geen reacties. Andere zijn nogal banaal maar leven pas echt op in de reacties, zonder dat de “eigenaar” daar feitelijk iets mee te maken heeft.

Mezelf: ik vind dat ik niet kan klagen. Ik zou het niet volhouden om al de nonsens die hier verschijnt te lezen hoor.

Gentblogt. Ha. Daar hoef ik zelfs niets op te zeggen. Gentblogt heeft een actieve community, begod!

6. Lengte van de artikels: “doet er niet toe”.

Mezelf: gelukkig dat het er niet toe doet, witness deze entry ook alweer.

Gentblogt: we proberen het niet langer en niet korter te maken dan nodig. Soms splitsen we een artikel in twee, als het te lang dreigt te worden.

*
*     *

Zo. Ik ga nu nog wat werken. Katten geselen.

Metaforische katten! Metaforisch! I kid, I kid!

(Mmmm… geselen…)