Maand: november 2007

Er is een strikte scheiding tussen reclameregie en redactionele inhoud, dat weten we en daar gaan we niet lastig om doen. Maar toch, soms… Vandaag op De Standaard Online: Met de animatie erbij is het eigenlijk nog schrijnender. Misschien moeten ze daar toch een béétje op letten. Een beetje maar.

Heel erg soms gebeurt er eens iets waarvan de ontwikkelaar verwacht had dat het praktisch nooit zou gebeuren. Zoals vanmorgen in Notepad++: Tee hee.

Ah, nu ben ik helemaal terug in mijn jeugd: een tube corticosteroïden op mij smeren. Mmmm.

Jongens, jongens, jongens toch. Louis is zó een raar kind soms. Voor niéts kan hij plots een drama maken — vanavond nog om een duistere historie van ikweetnietwat, Zelie zei dat het iets te maken had met messen die er al dan niet teveel waren bij het avondeten, maar voor hetzelfde geld is het iets anders.…

We gaan naar mijn ouders eten! Rosbief! Ik vind dat we dat elke zondag moeten doen. 😀

Ik houd van deze periode van het jaar. Vroeg donker, lichtjes in de stad, overal mensen, muziek uit alle winkels, koud buiten en warm binnen. Gezellig. Ik ben niet aan de mensen per se, de muziek is meestal ook maar kut, en vaak wil het weer niet mee, maar toch, door de band genomen: leve…

Ik was op zoek naar een plaatje, ik krijg (zware) richtingaanwijzers in de juiste richting, en hopla: Akkoord, ‘t is nog geen euro dat het kost, maar toch… ze zouden zo’n dingen moeten verbieden. ‘t Was dus wel degelijk een versie uit de jaren 80, toen we thuis naar Radio 21 luisterden en Lio en…

Vanavond gaf Michèle van Topmodel een commentaar op iets dat over haar geschreven werd. Dat is zo’n gebeurtenis waar even een grens overschreden wordt, vindt u ook niet? Op Gentblogt overkomt ons dat meer dan eens, wellicht omdat we redelijk dicht op de mensen zitten: een verkeersongeluk staat in de actua, dan is er discussie over…

Ik was op zoek, naar aanleiding van een itempje in Vlaanderen Vakantieland, naar een liedje van in mijn jeugd, Nationale 7. Op Youtube, eerste stop voor oude zooi tegenwoordig. En kijk, wie schetst mijn verbazing? Men Without Hats! Van The Safety Dance, het liedje dat evenveel voor dwergen heeft gedaan als Big Brother 1 voor…

Nee serieus, echt waar.

De titel is al wat er overblijft van een heel betoog over hoe sommige mensen zichzelf toch wel heel serieus nemen, en hoe het juist die mensen zijn die andere mensen ervan beschuldigen dat ze zich te serieus nemen, maar hey, hoe belachelijk zou dat niet geweest zijn?

Ik had goede voornemens, ik heb ze min of meer gehouden: maar één avond om 3u30 en en één avond om 2u gaan slapen, al de andere avonden vóór middernacht in bed geen ongezonde dingen gegeten behalve twee boterhammen met beleg ‘s avonds Zo. En bij deze: ‘t is kwart voor elf, ik kruip in…