All’s well that ends well

Oh boy. Ik voelde mij helemaal lastig: ik had een paar dingen verkeerd begrepen, nog een paar dingen niet volgens mij goesting gedaan, en nóg een paar andere dingen was ik gewoon uit het oog verloren.

Jongens en meisjes: minofmeer complexe code schrijven, of dat nu xhtml/css of echt programmeren is, dat doet men best niet ergens tussen de soep en de patatten, als het eens past. En ook best niet terwijl er een aantal collega’s over en weer aan het babbelen zijn aan dezelfde tafel. En ook niet ‘s avonds laat na de gewone dagtaak.

Daar geraakt men best voor in the zone, en dat doet men best uitgerust, en van het begin tot het gedaan is, in daar speciaal voor opzij gezette dagdelen.

Ik had vandaag, eigenlijk geheel onverwacht, een quasi-volledige dag op overschot: één project op minder tijd dan verwaht klaar gekregen, een interview dat dronderdag zou gebeuren en tot werk zou geleid hebben vandaag, uitgesteld tot 4 januari.

En dus is het vandaag quasi-klaargeraakt. En content dat ik ben.

Kan ik de vakantie tegemoet met een opgeklaard gemoed. Hoera!