Mijn vader is vandaag geopereerd. Weinig nieuws is toch zeker geen slecht nieuws, voor het moment. ‘t Is altijd dat.
Ze hebben ergens een stuk uitgesneden, daar een stuk van zijn arm in geplakt, en een stuk van zijn been op zijn arm geplakt. Binnen vijf dagen gaan we beginnen weten of de verschillende stukken blijven plakken waar ze moeten plakken. En binnen een dag of zeven weten we het welhaast zeker.
Zucht. Wachten, en niets kunnen doen.
Hij ligt nu in recovery, morgen nog op spoed waarschijnlijk, en daarna een tijd in het hospitaal. Niet het hospitaal in de buurt, verdomme, en met al die kinderen is het zó al moeilijk om er te geraken ‘s avonds, verdomme.
Hij zal er toch een tijdje zijn, en toch zeker één hand hebben om mee te typen. Ik vind dat hem een weblog moet opgedrongen worden. Dat maakt voor wijze lectuur, weblogs uit het hospitaal.
Machteloosheid: afgrijselijk.
Ik heb eigenlijk niet zo veel zin om uit Gent weg te gaan, de komende weken. Het lijkt plots niet mee zo relevant, design advisen en informatie-architectuur en human computer interaction, als u begrijpt wat ik bedoel.
Reacties
18 reacties op “Operatie”
Verstaanbaar, sterkte. Maak voor uw vader een weblog aan, en dwing hem tot schrijven!
Ik denk het, van dat begrijpen.
Laat hem vooral zijn goesting doen – maar dat zal hij wel doen.
Uw vader (een heel klein beetje) kennende, zou het wel zeer wijze – in de Gentse betekenis – lectuur zijn, een blog van hem.
Doe hem de groeten (als je duidelijk kan maken wie ik ben).
bah. niet leuk, zo’n dingen. Veel beterschap voor de papa. En bel alstublieft eens als ik op het nest kittens daar bij jullie thuis moet komen passen.
Veel sterkte en moest je hem horen of zien, wens hem heel veel moed en veel beterschap.
Veel beterschap voor uw vader!
Heel veel sterkte; het is altijd vreselijk om zo machteloos te staan…
One-hand-wordpress-themes ftw!
Sterkte.
Sterkte!
Ja Michel op zo’n momenten begint een mens alles te relativeren hé, en waar eens een onbegrensd entoesiasme voor was lijkt nu opeens compleet onbelangrijk. Laat je armen niet hangen, en over-relativeer niet. Goede moed wens ik aan de ganse familie !
Wens hem veel sterkte toe.
In ’t Frans dan toch, die weblog? Wens hem veel beterschap!
Kan hij uw blog lezen vanuit het ziekenhuis? Indien ja: van harte beterschap gewenst mijnheer, vanwege heel het land!
Mag ik u gerust stellen dat u er tenminste nog een heeft, ben nu bijna veertig en de mijne (adoptievader) is al rond m’n zezdse overleden. (was kapitein van de eerste supertanker ter wereld, mijn moeder thuis). Tja, zij (adoptiemoeder) is zeven geleden overleden, hoop nog niet dood ! Ahum..
Kom zelf uit een Armenhuis (door/uit een verkrachting), dus ik weet wat missen is. Wens u hoop en veeeeeel sucses. Groetjes, Ab.
Veel beterschap voor je vader en ook voor zelie natuurlijk, ik hoop dat het al wat beter gaat.
(en dan gisteravond niets zeggen daarover en ik maar zagen over de blog:-))
allé veel sterkte.
Heel veel sterkte voor die fantastisch lieve man!!
aan een blog zit ik nog niet: toch niet evident slechts één hand te gebruiken (hoera voor sticky keys!) Anders gaat alles nogal redelijk: pijn is onder controle, spreken gaat niet – uiteraard – en begint dan maar te proberen uitleggen dat je spierpijn hebt in de omgeving van je linkerschouder. Anders, niets dan lof over verzorgend personeel in ’t UZ: buiten de expertise om, doet het altijd deugd een lachend gezicht te zien!
En proberen schrijven met één hand, en dan de naald verschuiven, en dan moet ze elders gestoken worden! Tss!
Ik denk dat de dokter not amused was.
[…] kan werken), in de namiddag op de kinderen gelet zodat mijn schoonmoeder zonder zorgen naar mijn schoonvader kon, dan Zelie (ze wou absoluut gaan) en Louis naar de Franse les gebracht (laatste les van het […]