Mijn grootvader hoor ik nog altijd Lale Andersens Es geht alles vorüber fluiten en zingen: ik heb dat van hem denk ik, dat ik praktisch altijd wel iets aan het neuriën of zingen of fluiten ben. Luidkeels of binnensmonds, maar wel bijna altijd.
Er zijn twee liedjes die ik al een hele tijd meer dan andere liedjes fluit en/of zing. Tot grote ergernis van mijn treincompagnon barst ik in de gang onder Brussel-Centraal wel eens hardop in Do not forsake me oh my darlin’ uit:
En op de fiets fluit en keel ik meestal zéér hardop The Ballad of Rock Ridge:
Um. Maar: is dat eigenlijk niet twee keer dezelfde hetzelfde liedje?
Reacties
6 reacties op “Do not forsake me oh my Rock Ridge”
Is het niet “do not forsake me?” (ipv forsdake) uit “High Noon” (neen, heb het filmpje nog niet geopend (wederhelft is naar Mike Oldfield aan het luisteren en dat past gelijk niet samen)
Jij hebt nog geluk. De twee liedjes die bij mij het eerste in mijn hoofd opkomen, zijn al jaaaaren… de muppetshow en het smurfenlied (niet dat van vader Abraham, de intro van de tekenfilm…). Zucht.
Michel dat deed me echt plezier om te lezen, het enige liedje dat ik mijn vader ooit heb horen zingen (in duet met mijn moeder !) was ‘Do not forsake me oh my darling’. Het is een liedje uit een film waarin de zus van een sheriff (of zoiets) verliefd wordt op de gangster op wie de sheriff (of zoiets) moet jagen. Het eeuwig terugkerende thema van Romeo and Juliet, West Side Story, enz… maar hier in cowboyland met sheriffs en gangsters en veel paarden
Oh. Nee, helemaal niet, eigenlijk. Het is het verhaal van een sheriff die in de steek gelaten wordt door zijn stad.
De Schlechte Schlechterik heeft gezworen wraak te nemen, en Gary Cooper kiest ondanks alles ervoor om de stad te verdedigen, zelfs als de stad hem in de steek laat, zelfs als dat betekent dat hij niet voor zijn vrouw kiest.
De tekst zegt het allemaal:
en dan, oh, zo’n schoon stukje:
en terug naar refrein.
Machtige, machtige, máchtige film.
Zo maken ze ze niet meer Michel, bedankt voor de rechtzetting !
High noon was een skitterende film waarin Lee van Kleef ( een dietser) zijn debuut maakte. Ik zing het lied vaak op de velo.