We gaan eten! Japans dan nog wel! Met mensen waar we eigenlijk al jàren eens mee moesten gaan eten, maar dat het er nooit van kwam!
Wat is er gebeurd dat het deze keer wel lukte, met vijf verschillende mensen die allemaal vreselijk veel te doen hebben?
Doodle kwam to the rescue. ’t Is niet vaak dat een zo simpel idee zo zo nuttig is, dat ik me niet kan inbeelden wat ik tegenwoordig nog zonder zou doen.
Reacties
7 reacties op “Eten!”
Wat precies niét kan met Doodle, is van gedacht veranderen of iets wijzigen..or is it me again?
voorpret hier, dankzij Doodle.
It is vrees ik you again. 🙂
Er staat daar wel degelijk een edit-linkje bij. Minder evident dan gekund had, maar toch.
En geestig dat het was.
ge hebt allemaal geluk dat ik de japanner weet zijn. Anders had de meester jullie nooit gevonden.
Hoho, ik teken protest aan tegen het gebruik van ‘de’ meester. Ik was er ook. Op eigen kracht.
Kom volgende keer mee, zelden zo gelachen.
[…] niet in het minst met het observeren van een BV met zijn al-dan-niet potentieel lief. Zoals den anderen al schreef: we hadden dit al veel langer geleden moeten doen en hopelijk duurt het voor de volgende keer niet […]