Het meest interessante, voor mij, aan die nieuwe D90, is dat er filmpjes mee kunnen gemaakt worden.

Vijf minuten “maar”, zegt men. En autofocus werkt niet, zegt men. Leuk om mee te spelen, hoor ik kwatongen op de internets beweren, maar ‘t is toch geen écht videocamera.

Wel… laat het mij even anders stellen.

Vijf minuten

Hoeveel shots in films zijn langer dan vijf minuten?

OK, OK, de openingsscène van The Player, en Rope en er zijn er nog wel. Maar u en ik zijn geen Roberten Altman of Alfredsen Hitchcock, en in een film gemaakt door u en ik?

Ja, een optreden is er niet in één stuk mee te filmen, en een lange monoloog of een hele reisreportage in één take zal ook niet gaan.

Ik zit er niet mee.

Focusproblemen?

Autofocus werkt min of mee zoals de LiveView-autofocus op recente Nikons werkt: ofwel één keer in het begin de focus zetten, ofwel manueel focussen tijdens het filmen.

Zo ongeveer het meest vervelende aan de Canon HF10 die ik heb, is dat ik moeilijk of niet manueel kan focussen. Ik zou er naar uitkijken om manueel te mogen focussen, eigenlijk.

Controle

…maar ‘t is meer dan dat: niet alleen focus kan manueel. Zowat alle instellingen van de fotocamera zijn ook in te stellen om films mee te maken. Diafragma, ISO, you name it.

Lenzen!!

…en het aller– allerbelangrijkste: lenzen! Ik zou een filmpje of een stuk film kunnen maken met mijn 10.5mm f/2.8, helemaal in fisheye. Of met mijn 80–400, waarmee ik schrikkelijk kan inzoomen. Of met mijn 18–200 VR, die van breedhoek naar tele gaat. Of met een echte breedhoek gelijk mijn 12–24. Of, of, of: met mijn 18–200 macro-ding!

HD

Oh, en had ik al gezegd dat die D90 films maakt in HD-formaat. HD! Formaat!

Ik hoop stiekem op een firmware upgrade of zo voor mijn D300. ‘t Zal er wel niet van komen, maar ‘t zou toch fantastisch zijn.