Het zijn binnenkort verkiezingen, en dan steek ik een paar tanden bij om de zaken op het internet te volgen.
Vroeger was het voor mij allemaal redelijk duidelijk, en kon ik per eliminatie stemmen: dié partij zeker niet omdat ik het er ideologisch niet mee eens ben, dié partij zeker niet omdat ik de mensen aan het roer niet vertrouw, dié partij uiteraard niet.
Het is niet dat ik blindelings telkens dezelfde lijststem gaf of zo, maar het is wel dat ik het nooit moeilijk vond. Ik nam er telkens weliswaar alle programma’s bij en ik vlooide die dan na en ik legde ze naast elkaar, maar het uiteindelijke resultaat klopte dan wel vaak met mijn eerste aanvoelen.
Nu?
Ik weet het eigenlijk allemaal zo goed niet meer.
Ik heb eigenlijk vooral dingen waar ik zeker niét op wil stemmen.
Mensen waar ik zeker niet op wil stemmen in partijen waar ik eventueel wel op zou willen stemmen. En mensen die in partijen zitten waar ik eigenlijk nooit van mijn leven op zou gedacht hebben te stemmen, maar waar ik eigenlijk wel in geloof, en waar ik wel voor zou stemmen.
“Ah stem dan op die mensen,” hoor ik u zeggen.
Wel, ‘t is dat ik niet zo naief ben. Als ik stem voor, ik zeg maar, de negentiende op een lijst waar er realistisch gezien vijf van verkozen worden, dan stem ik eigenlijk voor die lijst.
Jajajaja, ik weet het. Ik zou druk uitoefenen, en steun geven aan die mensen binnen die partij,en een signaal geven, yada yada.
Bullcrap. Vertel dat aan de mensen die voor Erik De Bruyn gestemd hebben, om maar één voorbeeld te noemen. Of aan de mensen die voor Jean-Marie Dedecker gestemd hebben toen hij nog in de VLD zat, om een ander te noemen.
En dus blijf ik met mijn probleem zitten: ik wil wel voor dié partij stemmen, maar niet met dié mensen die dan zouden verkozen worden. En ik wil wel voor dié mensen stemmen, maar ze zitten in een partij die ik niet moet.
Reacties
8 reacties op “Van politiek”
Denk ik toch, want als ik het simpele eliminatietrucje toepas op de Vlaamse politieke partijen, zijn we behoorlijk snel uitgepraat en blijven er niet zo gek veel meer over waar ik op zou stemmen. Een probleem waar wel meer mensen mee te kampen hebben,zoblijkt. De precieze invulling van mijn stemplicht hou ik nog even beraad (en voor mezelf), maar omdat jullie deze blog toch ook lezen om me wat beter te leren kennen, gooi ik er graag nog een ander grafiekje tegenaan. Misschien toch nog even duiden: de piek bij 
“Vertel dat aan de mensen die voor Erik De Bruyn gestemd hebben, om maar één voorbeeld te noemen. Of aan de mensen die voor Jean-Marie Dedecker gestemd hebben toen hij nog in de VLD zat, om een ander te noemen.”
Wel, als er niemand voor Erik De Bruyn had gestemd, dan had die mens het waarschijnlijk al lang opgegeven, en deed hij niet meer aan politiek. En als er niemand voor JMDD gestemd had toen hij nog in de VLD zat, dan had hij waarschijnlijk niet eens de moeite gedaan om een eigen partij te stichten nadat hij daar buitengevlogen was.
Met je stem “steun” je dus volgens mij wél die mensen, ook al is de impact van die steun op korte termijn misschien niet meteen zichtbaar of voelbaar.
Dat is nou precies de reden, of beter: dat zijn nou precies de redenen waarom ik het bij iedere verkiezing ook zo moeilijk heb om keuzes te maken. Ik heb echter sedert een tijdje voor mezelf de beslissing genomen om mijn stem aan geen enkele partij of persoon te geven. Dat getuigt van weinig burgerzin, ik weet het. Zo’n “laat-de-anderen-het-maar-oplossen-mentaliteit”. Maar ik lig er niet wakker van, dat scheelt.
Aha, maar dan kan de discussie (inside your head) wel ergens over gaan.
Maar ik voel met je mee…
@ LVB ; maar dat gaat zo traaaaag
@ HVB ; dat is zoals ‘geen mening’ aanduiden op een multiple choice.
Dan maar zelf een partij beginnen?
Ik volg lvb toch ook; omdat je nauwelijks invloed kan hebben op de vraag welke partijen het voor het zeggen zullen hebben, kan je je enkel nog richten op wie binnen die partijen invloed kan hebben?
Er bestaan haast geen ideeën meer, om op te stemmen, er bestaan enkel nog mensen. Dat is spijtig, maar onvermijdelijk.
Zoals LVB zegt: als iedereen zo denkt, dat die ene stem voor die persoon niet uitmaakt, dan zal dat inderdaad zou zijn. Als er genoeg zijn die het alternatief zien zitten, dan worden de zaken anders. Misschien niet op korte termijn, maar wel op langere termijn.
Hetzelfde geldt trouwens voor partijen: als je je afvraagt wat het nut is van jouw stem op één bepaalde persoon op een lijst, dan kan je je evengoed afvragen wat het nut is van jouw stem op deze of gene lijst.
De wet van de grote getallen, die natuurlijk iets eenvoudiger is voor partijen dan voor mensen, hoewel…
Blij dat ik niet alleen zit met dat probleem.
Zoeken naar iemand die
– intelligent is/lijkt
– betrouwbaar is/lijkt
– niet de indruk geeft aan politiek te doen om een portefeuille te veroveren en die dan ten allen prijze niet meer los te willen laten, maar nog aan politiek doet omwille van een gedachtengoed waar hij/zij nog rotsvast in gelooft.
– qua programmapunten 70% aansluit bij de jouwe.
Helemaal 100% passen zal het toch nooit doen; zelfs binnen een partij leggen de mensen hun eigen accenten.
Een stem gegeven aan iemand die deftig aan politiek doet, zonder achterbakserij of huiknaardewindhangerij, kan toch moeilijk als verloren beschouwd worden…