Okay. Kleine correctie aan wat ik zei: Demigod is moeilijk neer te leggen.
Ik had me teruggetrokken in het bureau omdat ik nog wat werk te doen had (donderdag er niet meer van gekomen wegens omstandigheden, dus nu in te halen — de dingen moeten gedaan zijn ongeacht wanneer, duralexsedlex), en toen was ik een tijdje bezig en toen dacht ik “ik ga nog keer die Demigod opentrekken, uit curieuziteit”.
Lap: anderhalf uur later had ik mijn eerste spelletje gewonnen. Op brute kracht, één tegen één met Rook tegen die die eigenlijk vooral goed kan genezen en niet echt aanvallen, en dan nog op de eenvoudigste modus, maar toch: gewonnen.
Hohoho.
Een waarlijk groots spel: zwaar geïnspireerd op Defense of the Ancients, dat zelf een mod is van Worcraft III; real-time strategy zoals Command and Conquer, maar dan tot zijn meest essentiële essentie gereduceerd. Afhankelijk van uw karakter ofwel één peetje dat te controleren is, en al de rest is supporting cast, ofwel één generaal die een legertje controleert. Daarnaast: een klein beetje gebouwupgrades, geld verdienen door dingen dood en kapot te doen. En daaraan toegevoegd een paar elementen uit RPG’s: mana en health potions, wapen– en armour-upgrades, een eenvoudige skill tree. En dááraan toegevoegd een stukje first person shooter-atmosfeer. RTS/RPG/FPS, als het ware.
Oh ja, en: eigenlijk gemaakt om multiplayer te zijn. Tot tien spelers tegelijk. En dat het moeilijk te winnen is zonder allianties te sluiten en zo.
Ik kan mij inbeelden dat dit met een paar mensen die het allemaal ongeveer even goed kunnen, onnoemelijk geestig moet zijn.