Het is erg, wat zo’n leeg venster met “new blog post” of een lege regel met “what’s on your mind” doen met een mens.
Doen met mij.
Een omgekeerde writer’s block: ik heb duizend dingen die ik wil schrijven. Maar doe ik dat dan? Gho nee.
De verleiding blijft hoor, maar…
De muren hebben oren, om te beginnen. Al die dingen die ik zou willen zeggen maar die gegarandeerd tot bij mensen geraakt waarvan ik niet wil dat ze erover horen: dan schrijf ik ze maar niet.
Oh, en nog zo’n goed onderwerp voor schrijfsel: gevoelens. Gevoelens? ha! ha! — daar hebben wij het in de familie niet over, meneer mevrouw.
Nee: de batterij is leeg. Vakantie gaat er misschien bij helpen. Misschien. Gelukkig is het leutig werk op het werk: allemaal pagina’s tekenen en workflows en dingen.
En dan binnenkort vakantie.
Reacties
4 reacties op “De verleiding”
Komaan, Michel. Nogmaals schrijven over het feit dat je niet kan of wil schrijven? Of je laat een dag je blog links liggen, of je begint aan een roman.
Maar met all due respect, it doesn’t make for a compelling entry. En het doet uw meesterlijke blog geen eer aan.
Beter niets dan iets van bedenkelijke kwaliteit. Of niet?
Hey, niemand verplicht u om het te lezen.
Niet tevreden, geld terug.
Maar allez, ik kom toch geregeld terug omdat ik uw blog graag lees, zekers?
Dat is volgens mij het probleem met bloggen. De druk om regelmatig iets te publiceren.
Op papier (en ik bedoel niet dagboek, maar werk dat wil gepubliceerd worden) werkt dat anders, dat was mijn punt. Daar halen alleen de goede “entries” de eindmeet.
Maar ik kom hier nog terug, hoor. 😉
Hm, wel, ik versta wat je wil zeggen. Zit ook met iets wat ik echt wel van me af wil schrijven/roepen, maar je weet nooit dat het gelezen wordt door mensen die het niet moeten/mogen lezen. Spijtig genoeg blijft er voor mij dan niet al te veel over om over te schrijven voor het moment 🙂