Die keer dat ik kapot was

Gisterenavond gaan slapen met een druipneus. Vanmorgen opgestaan met een verstopte neus en een vallingstem.

Vanmiddag barstende koppijn beginnen krijgen.

Vanavond compleet kapot: als een zombie gewoon verdwaasd blijven zitten op de trein toen hij toekwam in Dampoort, en dan moeten uitstappen in Lokeren.

En daar, tot overmaat van ramp, had de trein drie kwartier vertraging.

Kapot, kapot, kapot. En koorts. En nu ook: pillen.

2 reacties op “Die keer dat ik kapot was”

Reacties zijn gesloten.