Ah, gisterenavond en vandaag was het aan mij om er eens helemaal door te zitten.
Ga ik de wereld daar meer dan dit over kond maken? Euh, nee.
Heeft het met Anna te maken? Euh, ja.
Heeft het ook te maken met een bende mensen die een veroordeelde kinderverkrachter menen te moeten verdedigen door andere mensen een bérg al dan niet verhulde dreigbrieven door te mailen en Skynetblogs te misbruiken voor wat een paar jaar geleden in de boekskes “cyberstalking” zou genoemd worden? Euh, ook ja. Een beetje.
Maar heeft het vooral met Anna te maken? Euh, toch wel. Die pedo-vriendjes kunnen me eigenlijk zó enorm veel niet schelen.
Gelukkig dat ik een beproefde manier heb om met de dingen om te gaan: nachten doorsteken met boeken en computerspelletjes en tv-series.
You say potaytoe, I say coping strategy.
Reacties
13 reacties op “Waar zullen we vandaag eens over zwijgen?”
herkent de coping strategy van de series maar al te goed… 🙁
We blijven duimen…
allé Michel, Anna, oke, maar toch niet dat ander!
ieder zijn coping strategy (die van de series is een frequent gebruikte denk ik).
en nu is het aan ons om jou in persoon een hart onder de riem te steken.
Ongelooflijk hoe jullie je sterk gehouden hebben, een mens (ouder) zou er voor minder doorzitten. En dan worden de dingen die daar min of meer door jezelf aan gelinkt worden nog emotioneler en persoonlijker natuurlijk. Al die tijd dat je je zo machteloos voelde (en mss ook woedend) moet ten slotte ook gekanaliseerd worden.
de weerbots waarschijnlijk.
Je lijkt me sterk maar net geen Superman 😉
cope with it your way, that’s the only way.
na al dat duimen voor anna moeten we ook maar eens voor de papa en mama duimen. Dat alles snel terug in zijn plooi mag vallen, iedereen terug gezond en wel!
*Internethug*
Iets veel zinnigers dan een dikke knuffel kan ik momenteel niet bedenken.
aaikes van hieruit. ge weet dat ge maar moet bellen é. ook als ge gewoon een pint wilt gaan drinken met mijn vent, bijvoorbeeld. voor uw verjaardag morgent, bijvoorbeeld.
Take care, really.
zoals ik eerder al tegen san zei: een mens zou van minder crashen hé. ook van mij nen dikken internethug, én verjaardagstoezen!!
Bleh bleh bleh. Het zijn lelijkaards. Nen mens zo stalken in zowat de zwaarste week van zijn leven.
Sterkte Michel. Anna komt er wel en dat is het enige dat echt belangrijk is!
Ge zult u na de voorbije dagen met Anna wel voelen als een rekker die erg gespannen stond en die nu, losgemaakt, alle kanten opspringt… Efkes laten springen…
(van dat cyberstalking snap ik niets, maar alla, dat moet ook niet. Zoals Lien zei, Anna is wat telt…)
De zorgen en onzekerheden rond Anna’s toestand zijn natuurlijk met heel veel van jullie energie gaan lopen … da’s nogal logisch, dacht ik. Nu de toestand eindelijk hoopgevend is, laat maar los die spanningen! De ene doet het zus, de andere zo, als ’t maar helpt!
En wij blijven duimen voor een verdere goede afloop.
En laat die zeveraars maar voor wat ze zijn …
groetjes. M. & M.
Sterkte!
Take care. Ik zwijg mee.