Zeg, die mensen bij Aeroflot en bij het consulaat die ons bij hoog en bij laag bezworen hadden om IN ‘S HEMELSNAAM NIET met het openbaar vervoer door Moskou te gaan: ik denk dat die onder een hoed spelen met de taxichauffeurmaffia.

In het gaan zijn we van Domodedovo naar Sheremetyevo gegaan via taxi, over de ring rond Moskou. Dat heeft uren geduurd, en we hebben niets ten duvel gezien van Moskou. Ja, allemaal woonkazernes en links en rechts wat berken en dennen, en soms eens een koeltoren of vier, maar niets van de stad zelf.

En uren duren dus, vooral dan het laatste stuk, waar we gewoon drie kwartier gedaan hebben over de laatste zeventien kilometer.

In het terugkeren hebben we het gewoon met de trein en de metro gedaan. We hadden een paar uur om van de ene naar de andere kant van Moskou te gaan, en dat is bijzonder zeer goed gelukt. De trein van Sheremetyevo naar Byeloruskii Voksal is een hypermodern superstipt gedoe, ruim, snel, geruisloos, mét wifi aan boord. De metro is vele keren duidelijker dan de metro in Brussel, en vele keren properder, en voelt vele (véle) keren veiliger aan.

(En trouwens, op dat onderwerp: ik heb in Brussel Zuid meer bedelaars en ongure personages en zatlappen en agressieve groepjes gezien op een half uur dan op drie en een halve dag Rusland. Het was echt bijzonder angstaanjagend vies, terugkomen in Brussel.)

De metro in Moskou is ook redelijk beroemd wegens hier en daar behoorlijk schone stations; ons doel was om de metro van Byeloruskaya twee stations verder naar Teatralnaya te gaan, daar naar boven te gaan, het Rode Plein te zien, terug naar beneden te gaan, en twee stations verder naar Paveletskaya te gaan. Waar we de trein naar Sheremetyevo zouden nemen.

We zijn er een beetje naast gegaan — in plaats van de groene lijn te nemen in Byeloruskaya de bruine genomen, uitgestapt in Kurskaya (we waren, ah ha, wait for it, wait for it, een beetje uit Kursk geraakt), dan teruggekeerd maar eentje te ver gegaan en in Arbatskaya uitgekomen, eentje weer terug genomen naar Ploshad Revolutskii en daar uiteindelijk buitengeraakt en het Rode Plein gezien.

Het was relatief warm in Moskou, -10 °C, maar met een redelijk bijtende wind voelde dat serieus kouder aan dan de -15 à -20 °C die we in Sint-Petersburg hadden. In Sint-Petersburg was het na even buiten lopen altijd zo dat mijn baard helemaal vervroren raakte, maar dat was eerder leutig dan lastig; in Moskou had ik geen half uur meer moeten buiten lopen of er waren kosten aan mijn neus en mijn oren.

We hebben er niet veel meer gedaan dan wat foto’s nemen en dan weer terug onder de grond gekropen. Ah ja, want mijn reisgezel wilde fotografisch bewijsmateriaal:

Daarna zonder incidenten de metro naar Paveletskaya genomen, de trein naar Sheremetyevo, en hopla aangekomen, met ruim een half uur voorsprong op zelfs het meest strikte schema om zéker op tijd te zijn.

Geen onvertogen woord over het openbaar vervoer in Moskou, toch dat stukje ervan dat we gezien hebben.

Hey: wij hebben het Hermitage gezien, wij hebben het Rode Plein gezien — dat is zeer goed, vind ik, voor twee dagen in Rusland te zijn.