The magic word

We zijn naar de finale van Hell’s Kitchen aan het kijken, in licht uitgesteld relais. Het wordt reclame.

Zelie: Doorspoelen!
Ik: Euh, wát?
Zelie: Doorspoelen!
Ik: Excuseer?
Zelie: Doorspoelen! Nu!
Ik: Doorspoelen wie? Doorspoelen hoe? Doorspoelen wat?
Zelie: Papaaaaaaa. Doorspoelen. De televisie. Nu.
Ik: En wát was het magische woord alweer?
Zelie: Pasta.
Ik: Mhu?
Zelie: Computer. Televisie. Gordijn.
Ik: Nee serieus, wat was het magisch woord alweer?
Louis (uit de verte): Alstublieft!
Zelie (twee seconden later): Tafel. Stoel. Tapijt.   

Waarop ik de afstandsbediening neem en terugspoel. Ah ja. Met mijn voeten laten spelen of wat?

‘t Was rap gedaan: Alstublieft! Papa! Doorspoelen! Dank u! Papa! Alstublieft!

13 reacties op “The magic word”

  1. Ahahaha, “pasta”! En zeggen dat er mensen zijn die zeggen dat vrouwen/meisjes geen humor hebben 🙂

  2. 24 juni 2019

    Zelie: doorspoelen
    Michel: wat was het magisch woord nu ook alweer?
    Zelies vriend: doorspoelen of ge krijgt een dets op eu muile.
    Michel: spoelt door.
    😉

  3. Of zoals mijn driejarige dochter altijd zegt:
    Zij: Papa, zet het programma eens op ‘podium’ want ik moet naar de WC.
    Ik: Op wat moet ik het zetten?
    Zij: Op podiummm!!!
    Ik: Zolang je niet zegt dat het ‘pauze’ is in plaats van ‘podium’, doe ik helemaal niets…
    Zij: Ik kan geen pauze zeggen want ik moet dringend plassen en ik heb daar allemaal geen tijd voor..
    Ik: Ah, ge hebt het gezegd…
    Zij: Nee, ik heb helemaal niets gezegd.
    Vervolgens druk ik op pauze, want hoe amusant de discussie ook is, veel zin om ‘accidentjes’ op te ruimen heb ik toch niet.

  4. op zo’n leeftijd al zo’n karakter ontwikkelen vind ik alleen maar stoer.

    (zegt ze nu, terwijl ze 20 jaar terug bij zulk een attitude gewoon naar bed moest:))

Reacties zijn gesloten.