We zijn naar de finale van Hell’s Kitchen aan het kijken, in licht uitgesteld relais. Het wordt reclame.
Zelie: Doorspoelen!
Ik: Euh, wát?
Zelie: Doorspoelen!
Ik: Excuseer?
Zelie: Doorspoelen! Nu!
Ik: Doorspoelen wie? Doorspoelen hoe? Doorspoelen wat?
Zelie: Papaaaaaaa. Doorspoelen. De televisie. Nu.
Ik: En wát was het magische woord alweer?
Zelie: Pasta.
Ik: Mhu?
Zelie: Computer. Televisie. Gordijn.
Ik: Nee serieus, wat was het magisch woord alweer?
Louis (uit de verte): Alstublieft!
Zelie (twee seconden later): Tafel. Stoel. Tapijt.
Waarop ik de afstandsbediening neem en terugspoel. Ah ja. Met mijn voeten laten spelen of wat?
‘t Was rap gedaan: Alstublieft! Papa! Doorspoelen! Dank u! Papa! Alstublieft!
Reacties
13 reacties op “The magic word”
Bij ons mogen ze er ook altijd nog een keer pipi kaka bij zeggen. Als ze maar met 2 woorden spreken.
Haha 😀
Ik moest direkt denken aan deze: http://www.youtube.com/watch?v=rPJZ6jzhsCA
Maar gelijk heb je wel!
goedzo, kids die al op jonge leeftijd weten dat reclame dient om verscheten te worden of doorgespoeld…
Gij, hardvochtige vader, gij! 🙂
Troll dad! http://bit.ly/jQ6TYm
Haha, er zijn nog echte mannen!
Ahahaha, “pasta”! En zeggen dat er mensen zijn die zeggen dat vrouwen/meisjes geen humor hebben 🙂
Doorspoelen die handel. Wij doen juist hetzelfde thuis. Gewoon de programma’s die men leuk vindt, opnemen om zo die shitreclame te omzeilen.
24 juni 2019
Zelie: doorspoelen
Michel: wat was het magisch woord nu ook alweer?
Zelies vriend: doorspoelen of ge krijgt een dets op eu muile.
Michel: spoelt door.
😉
Of zoals mijn driejarige dochter altijd zegt:
Zij: Papa, zet het programma eens op ‘podium’ want ik moet naar de WC.
Ik: Op wat moet ik het zetten?
Zij: Op podiummm!!!
Ik: Zolang je niet zegt dat het ‘pauze’ is in plaats van ‘podium’, doe ik helemaal niets…
Zij: Ik kan geen pauze zeggen want ik moet dringend plassen en ik heb daar allemaal geen tijd voor..
Ik: Ah, ge hebt het gezegd…
Zij: Nee, ik heb helemaal niets gezegd.
Vervolgens druk ik op pauze, want hoe amusant de discussie ook is, veel zin om ‘accidentjes’ op te ruimen heb ik toch niet.
op zo’n leeftijd al zo’n karakter ontwikkelen vind ik alleen maar stoer.
(zegt ze nu, terwijl ze 20 jaar terug bij zulk een attitude gewoon naar bed moest:))
“kleine huppel” blijkt allang vergeten…. allez, daarvan ken ik toch het magische woord….