’t Begint wat zwaar te worden op de rug, zei hij in understatement-modus: vandaag na een uur of twee drie van het strand moeten terugkeren, bleh.

Nog één volle dag en de avond daarna zijg ik 36 uur in mijn trekzetel neer!

Maar eerst dus nog morgen: misschien doen we dan wel al wat gepland was van in de duinen wandelen en visserijmuseum en zo.

(Ik denk het niet, denk ik :))

(En dan overmorgen de hele dag vrees ik kuisen.)