Sandra is naar de les EHBO — ik verwacht straks een demonstratie spalken en mond op mond dinges.
Op het menu vandaag stond pasta met bolognaisesaus: hoera! Wij maken dat alletwee met onze ogen dicht, bolognaise: niets zo gemakkelijk en zo lekker en zo rap!
Gekapt in de pan, kruiden, wat tomatenblikken en wat zelf opgelegde tomaten met look in een pot, vlees in pot, ajuin stoven, champignons in de pan en dan in de pot, kruiden, tomatenpuree, tralala, klaar.
De kinderen verzameld, en hey kijk: daar kwam de buurvrouw net aan.
Wat doet een mens dan? Ha, er was genoeg, dus gewoon buurvrouw en buurman en hun dochters uitgenodigd, tafel uitgetrokken, wat couverts en stoelen bijgezet. Rap een spaghetti aglio olio peperoncini gemaakt voor de buurman, die van de vegetaristische persuasie is (ajuin stoven, look, peperoncini, veel olijfolie, spaghetti erbij) (de ajuin is niet traditioneel maar geeft een fijn contrast, vind ik, van zoetigheid met de looksmaak en de pkantigheid).
Blitzbezoek! Binnen, eten, buiten, en meer moet dat niet zijn.
Reacties
2 reacties op “Hopla!”
Gij gelukkige mens gij. Ik krijg daar stress van, van onverwacht bezoek dat wil blijven mee-eten. Niet dat ik niet graag bezoek heb, maar liever op voorhand geweten als er eten mee gemoeid is…
Ja, mensen, wat Michel geschreven heeft, is allemaal waar! Michel, ge zijt ne crème. Ik ben blij dat we zo close zijn dat een rappe binnen en buiten kan, zonder stress en vrijblijvend! De kinderen joegen ons uiteen, maar ’t was o.k. zo :-)(zeg in dat tekstkot hier kan ik niet met ctrl+del of met pijltjes werken of zo)