Kijk, het achterhuis aan de kant waar een trap moest komen, zoals het er zondagavond uitzag:

Het was de bedoeling dat er vandaag een trap zou komen waar nu nog een ladder staat, en daarom moest het daar allemaal leeg zijn.

Gisterenavond:

Vandaag thuis gebleven om de trapmensen te ontvangen, ze waren beloofd voor ergens ‘s morgens vroeg.

De ochtend kwam en de ochtend ging, maar geen trapmensen gezien. Het werd middag en het werd namiddag: nog geen trap in zicht. En toen was het avond, en bleek: wij waren de tweede werf van de dag voor de trapmensen, en dan bleek dat die eerste werf langer duurde dan voorzien, en dan ging het niet meer gaan.

Bleh.

Morgen, denk ik, een nieuwe afspraak. Het schijnt dat het nog in de loop van deze week zou kunnen. Te hopen!

Wat zeker tegen eind deze week in orde is, is de living. Kijk, teaser! van de living: een hoek van het bureau met een stuk bibliotheekrekken en een stuk kastjes en de rekenmachine van mijn grootvader:

‘t Zal af zijn met een beetje uitstel, want de vloer, die eerlijk-waar-promis-juré-waterpas was toen hij een paar jaar geleden nieuw gelegd werd, bleek nu in het midden anderhalve centimeter lager te liggen dan aan de uiteinden. Waardoor er nog in extremis ‘t één en ‘t ander moet veranderd worden: bibliotheekwand ingekort, nieuwe voetjes, nieuwe iets langere deuren aan twee kasten.

En dan is er nog een stuk vals plafond, en een stuk valse muur dat moet gedaan worden, en een wand waar de televisie aan opgehangen zal worden, en stopcontacten in het bureau en in een kabelgoot en in de muur.

Maar voor de rest: de kasten staan er, de deuren zitten erop, er moet nog wat bijgesteld worden en links en rechts nog dingen toegevoegd, maar dan is het af.

Af af af.

Ligt er geen karton meer op de vloer, kan ik weer in mijn trekzetel zitten, kan ik beginnen nadenken over waar er computers en dingen gezet worden, kunnen we al een paar boeken uit kisten in een bibliotheek(je) zetten.

En kunnen we beginnen aftellen naar de rest van de verbouwingen.