Mijn oudste dochter en haar moeder zijn ervanonder gemuisd naar de zee, en ze hebben mij laten zitten met drie bloedjes van kinderen.

Allemaal goed en wel, ik geef die wat eten, ik steek ze op tijd in bed, ik maak ze morgen ongeveer op tijd wakker, ik kijk erop toe dat ze ongeveer allemaal min of meer de juiste kleren aan hebben, ik steek ze wat eten in het hoofd, ik fiets mee naar school, en dan rijd ik door naar het werk, hopla opdracht volbracht.

Maar!

Morgen moet ik ergens tussen zeven en acht uur ’s morgens de trein nemen.
Naar het Frederiksplein in Amsterdam in Holland, of all places.

Met de FYRA, of all means of transport.

Dus, eerste probleem: op tijd op het station geraken maar ook nog eens drie kinders naar school voeren. En huis – school – station ligt niet in het verlengde van elkaar, en ik moet al op de trein zitten op tijdstip dat normaal de kinderen nog aan het worstelen zijn met hun laatste boterhammen, en er nog een worsteling met boekentassen en eentje met jassen en eentje met fietsen en in extremis vergeten gerief op het schema staat.

Tweede probleem: FYRA. Als hij rijdt. Als hij op tijd toekomt. Als hij op tijd vertrekt. Als hij op tijd terug is.

(Ondergeschikt derde probleem: een opleiding geven in een niet-gecontroleerde omgeving — geen flauw idee over internetconnectiviteit en zo — maar daar lig ik niet echt wakker van.)

Enfin, spannend, dus, morgen.