Ik heb een nieuw project.
Volgens de tellingen van de politie rijden in Gent zo’n 20% van de fietsers zonder licht. De burgemeester zegt dat hij het gevoel heeft dat het veel meer dan 20% is, misschien wel de helft.
Oh, hoe de usual suspects daar op springen! Fietsers zijn des duivels, fietsers hier, fietsers daar. En ze rijden allemaal op het plankier! En de wetten gelden niet voor fietsers!
Natuurlijk dat die cijfers niet kloppen met wat de mensen denken dat de cijfers zijn. Om te beginnen: als er ergens een groep politie staat, gaan mensen die een slecht of geen licht hebben, misschien wel een andere straat inslaan. Daarnaast: schoolvoorbeelden van statistische problemen, hallo, iemand?
De plaats waarop de politie checkt, de plaats waar de mensen met kritiek op de resultaten van de politie naar fietsers kijken: als die al verschillen, dan kijken ze allebei naar verschillende soorten mensen (forenzen die elke dag een paar kilometer doen vs. studenten die een paar honderd meter fietsen, bijvoorbeeld, of schoolkinderen vs. ambtenaren pakweg).
Of nog: de fietsers zonder lichten vallen u meer op, en dus lijkt het alsof er meer zijn — een soort Baader Meinhoffenomeen, kijk, nog een fietser zonder lichten, en kijk, nog zo’n idioot!
Twee drie politietellingen op twee drie plaatsen, en dan extrapoleren naar heel Gent? Twee drie tijdstippen en dan extrapoleren? Enfin, een prof statistiek maakt er een examenvraag van waar van te snoepen valt.
Ik rijd elke dag heen (rond 8u) en terug (rond 17u15) van centrum Gent via Visserij en Keizerspark naar Gentbrugge.
Mijn indruk, zonder het ooit geteld te hebben, was dat zo ongeveer 60% van de fietsen goed verlicht waren, 20% excuuslichten hadden (nauwelijks zichtbare LEDjes, aan het onderbeen of de schouder bengelende knipperlichtjes), en 20% niet verlicht waren. (Dat, en die ene flitsende witte ligfiets met zijn verblindende koplampen.)
Bruno had in januari ook zo’n gevoel:
Over criminaliteit gesproken: van de talloze fietsers die ik ben tegen gekomen, reed ruim de helft zonder licht. En natuurlijk zijn het net die fietsers, die donker gekleed gaan (laat staan dat ze een fluovestje zouden aan hebben). Van de overblijvende helft, reed nog eens ruim de helft met excuuslichtjes.
Vorige week heeft hij het dan ook effectief geteld, op hetzelfde traject:
Vorige week reed ik, toen het ‘s ochtends nog donker was, heen en terug van de stationsbuurt naar het UZ (in totaal een vijftal kilometer). Ik ben 97 fietsers tegengekomen (ik heb ze geteld, jawel). Daarvan hadden er exact 29 iets wat op een licht geleek (ik dacht 23 echte lichten, 6 excuuslichten die ge pas opmerkt als ge de fietser aangereden hebt). En bijna allemaal hadden ze dikke maar donkere wintervesten aan (ik heb 7 fluohesjes geteld).
Dat is redelijk dramatisch, en nog erger dan zijn buikgevoel van januari dit jaar. In een grafiekje gezet:
…maar dat komt dus niet overeen met wat mijn aanvoelen was over “mijn” route. Logisch, natuurlijk: tussen station en UZ rijden er denk ik disproportioneel veel studenten met vaak aftandse fietsen, die zich allemaal onsterfelijk wagen.
Terwijl mijn route behoorlijk gezapig is, met mensen die ofwel van relatief ver buiten Gent naar hun werk gaan, ofwel kinderen zijn die naar school gaan en die (hoop ik dan) beter zouden moeten opgevoed zijn.
De resultaten van twee tellingen:
De eerste ’s morgens om 7u55, de tweede ’s avonds om 17u20. Bij elkaar geteld een volledig ander taartje, en minder erg dan mijn inschatting — toch na twee tellingen:
(En jawel: de mensen die geen licht hadden, waren voornamelijk mensen die er studentachtig uitzagen.)
Ik ga dat eens blijven tellen, denk ik. Al was het voor mijn eigen plezier.
Reacties
14 reacties op “Fietslichten: Enkel Objectivering Zal Ons Redden”
Fietslichten zijn dan ook slecht gemaakt. Om de 5 seconden batterij plat of zo.
Dank je hiervoor. Ik krijg het ook op mijn heupen als iemand na een autoritje in de buurt van de Overpoort concludeert dat 75/80/90/99% van “de” fietsers geen licht heeft. Ik zou met een vergelijkbare selectieve blik de school van mijn kinderen als referentie kunnen gebruiken en op basis daarvan beweren dat 95% van de fietsers werkende verlichting heeft en dat een meerderheid ook nog eens bijkomende en wettelijk niet verplichte bescherming gebruikt (vlaggetjes, fluo hesjes, helmen).
Van die studenten zonder licht krijg ik het voor alle duidelijkheid ook op mijn heupen: met zulke medestanders heb je als bewuste Gentse fietser geen tegenstanders nodig.
noem het de pacman actie
Wijs, data verzamelen.
14/12 8u15-8u35, meibloemstraat, ooievaarstraat, leiekaai, hoogstraat, oude houtlei, voldersstraat, vlaanderenstraat sint-annaplein (en dan gestopt wegens niet meer donker)
56 met / 5 slecht / 16 zonder
Van die 16 zonder waren er 13 rond Sint Lucas, ‘t zal misschien een performance art projectje zijn
het zou wat geven zekers moest je hetzelfde krijgen bij de wagens? Waarschuwen fietsers mekaar eigenlijk als je een andere fietser tegenkomt zonder licht? Want als ik een andere wagen tegenkom in het donker zonder licht dan zal ik die àltijd proberen waarschuwen. ‘hm hm het valt eigenlijk nog mee’, neen dus het valt niet mee. Elke fietser die niet goed zichtbaar is, is er één te veel.
Ik maak er een hobby van mensen zonder licht er op attent te maken dat hun licht niet werkt! hun reactie is altijd wijs! zo van “idioot ik weet ook wel dat ik zonder licht rij”. Ik woon niet in de stad maar in de fusiegemeente “Sint-Denijs-Westrem” u welbekend vermoed ik! en die gasten zijn dan meestal scouts of studenten 😉
prachtige grafieken. de kleuren zijn geweldig!
Ik stop soms zelfs met mijn wagen om te zeggen dat iemand bijzonder slecht zichtbaar is
Een kortstondige studiegenoot van mij heeft een interessant boekje geschreven over onder meer het verschil tussen “aanvoelen” en “meten” en waarom zelfs mensen die zichzelf als rationeel en weldenkend beschouwen, zich er aan laten vangen. http://www.proxisazur.be/nl/catalog/detail/boeken/9359711/oogklepdenken-ruben-mersch-304-p-paperback/ean/9789085423652?query=9789085423652&gclid=CP7Vg4TGmrQCFaTMtAodagIA2A
Die cijfers van de politie gaan over een aangekondigde controleactie. Hoe idioot moet je zijn om daar dan nog onverlicht langs te rijden. Blijkbaar is 20 % zo idioot of slecht geïnformeerd (en boos omdat ze erop gewezen worden).
Naar mijn ervaring, zonder cijfertjes, varieert de verhouding verlicht/amper verlicht/niet verlicht nogal naargelang de route. De minst verantwoorde, in mijn ogen, zijn ouders die wel met een voorlicht rondrijden, maar een onverlichte kinderkar achter zich meesleuren. Kinderen als kreukelzone ?
Yep, dat vind ik de ergste. Zo zie ik er elke morgen: ouder (aan de rechterkant of vooraan) met een al dan niet degelijk licht, en kind (aan de straatkant of achteraan) op een klein fietsje, zonder licht.
Licht ? Op een kinderfiets ? Ge weet gij zeker niet wa dat da kost ?
Kinderfietsen worden hier nog steeds meer als speelgoed dan als transportmiddel beschouwd. Je vindt veel makkelijker een kinderfiets met volstrekt overbodige tien versnellingen, dan één met naafdynamo en condensator.
Onze fietsenman is trouwens opgehouden met kinderfietsen te verkopen: klanten blijken niet bereid te zijn voldoende geld neer te tellen voor een degelijke fiets, en rommel verkopen wil hij niet.
Ik heb deze week in omgeving Anvers even een niet-representatieve telling gedaan. Ik kom op 11 km makkelijk ruim 30 fietsers tegen; daarvan rijden er meestal 14 tot 16 zonder licht of met een zeer slecht licht, wat op hetzelfde neerkomt.
Als iemand dan nog tegen de richting op mijn – ja, mijn! 😉 – fietspad rijdt, dan krijgt die een opmerking en/of bel.