Het was een bescheiden verjaardagsfeestje voor Jan, vandaag. Geen grote evenementen of zo, gewoon wat familie op bezoek voor middageten en een stuk taart. 

En voor ge ’t weet zit ge met tien volwassenen en elf kinderen.

Eten maken en zo: geen probleem. Maar ze zetten: dat is een ander paar mouwen. Dan staat er een plooitafel voor de kinderen en onze keukentafel voor volwassenen, maar dan is het echt wel meer dan overduidelijk waarom die keuken d-r-i-n-g-e-n-d groter moet worden. 

Enfin bon. De winterstop is voorbij, de bouwvergunning is er, ’t is eigenlijk gewoon maar wachten op offertes. En er dan eens een stamp aan geven. 

Ik ben er helemaal klaar voor. 

(Jan wordt negen, morgen, trouwens. Negen. Miljaar.)