Helaba! Wat zegt mijn kalender? Het is verdorie al eind april! Dat wil zeggen dat ik nog eens recht heb op een aflevering Zelfbeklag Voor Gevorderden! Nog goed, want het werd een beetje nodig.
Zaterdag was het schoolfeest-slash-opendeurdag. Ik heb er een stuk van de namiddag rondgelopen, en dan ben ik zo snel als mogelijk naar huis gegaan, en in bed gaan liggen van de pijn en alles. Een paar uur later uit bed gekropen, en dan natuurlijk niet meer in slaap geraakt tot vér in de nacht.
Zondag geradbraakt opgestaan, maar ook: zondag was het communiefeest bij familie. We zijn er de hele namiddag geweest, en dan naar huis, en pillen beginnen pakken tegen de Specifieke Pijnen. Niet meteen naar bed, want ik had nog niet genoeg gedronken voor de pillen. En dan niet meer in slaap geraken, natuurlijk, ge ziet dat van hier.
Om twee uur dertig in slaap gesukkeld, om drie wakker, om vier uur wakker, om vijf uur wakker, en dan blijven liggen tot kwart voor zeven, en wakker met te voorspellen misselijkheid en alles. Nog wat pillen gepakt, omdat dat nu eenmaal moet, zelfs al zijn het de pillen die misselijk maken.
Vanmiddag nog eens pillen genomen, vanavond opnieuw, en kijk: ik kan bijna beginnen aan nog een nacht niet slapen.
En ondertussen gaat de wereld voorbij, en blijf ik stil staan. Misselijk in de zetel, misselijk in de bureaustoel, misselijk in bed. Moe, wakker, pijn, slapen, wakker, slapen, wakker, pillen, pijn, slapen, wakker, pillen. Lather, rinse & repeat.
En jazeker, dokter arts had dat al jaren geleden gezegd, dat het niet ging beteren en alleen maar ging slechteren, maar toch: zo. tegen. dat. dat. steekt. Alles is kapot, en het gaat alsmaar meer kapot. En dingen die vorig jaar nog werkten, doen dat nu niet meer, en volgend jaar zullen er dingen niet meer werken die nu wel nog min of meer dienst doen.
En voortdurend, en heel de tijd. Things fall apart; the centre cannot hold.
Kak.
Reacties
9 reacties op “Time out”
Pijn is kak. Maar echt kak. En dat is niet uit te leggen.
Voel erg met u mee ,soms moet ik mezelf overtuigen op te staan want één stap is pijn en ook bij mij is er geen hoop op beterschap.Mensen die fier zeggen “Ik neem niets van medicatie ” kennen hun geluk niet. Veel goede moed.
sterkte.
Sterkte echt. mijn mama heeft ook voortdurend pijn, ik vind dat soms zo moeilijk als buitenstaander om mee om te gaan. Ik heb soms goesting om te roepen: mens komt uit uwen zetel! Doe iets! Maar ik laat het omdat ik het niet weet hoe het voelt, constant pijn hebben. Ik hoop echt echt dat ik het ook nooit mee moet maken. Ik vind het onbegrijpelijk dat de medische wereld voor vanalles en nog wat pillen uitvindt maar iets deftig tegen chronische pijn is blijkbaar onmogelijk.
Pijn is eigenlijk nog het minste, hoor. Het zijn de dingen die niet meer werken zoals ze zouden moeten werken.
Maar hey — 29 april is voorbij, genoeg zelfmedelijden. 🙂
Off-topic : toen ik uw profielfoto zag, was het eerste wat mij te binnen schoot : “Willem Vermandere” !
^^Dat zal geholpen hebben ! 😀
Pffff, en zijn er dan periodes dat het relatief goed gaat? Ik hoop het echt voor u.
Er zijn gradaties van bwoâââfff, slecht en slechter. 😀