Ik heb zo’n elektrisch gedoe als fiets: een groot gemak, maar een merde om te laten repareren.

De velomaker een straat verder weigert er in de buurt van te komen — ik een kunne da nie, dad es mé gompjoeders en al jonk — en voor het minste moet ik dan ook een afspraak maken met de winkel waar ik het ding gekocht heb. In het beste geval kan ik hem dan een dag of twee drie later binnen steken, en ben ik hem maar een dag of twee kwijt. Lastig, dus.

Een tijdje geleden had een collega mijn achterbinnenband lek gereden en was hij erin geslaagd om het lek te dichten met een rustine, maar gisterenochtend was het weer prijs. En ’s avonds moest ik ergens zijn waar ik de fiets voor nodig had, en dus was het kak miserie verdju-tijd.

Tot ik via “fiets herstelling aan huis gent” in de Googles bij een reparatiedienst online uitkwam. Contactformulier ingevuld, minuten later een bevestiging per mail gekregen, een uurtje later stond die mens op mijn werk.

Fiets bekeken, een lakoniek “oh, ’t is een elektrische”, op een soort staketsel met een grijptang gehesen, op zoek gegaan naar de aansluiting van batterij naar motor, kabeltje losgehaald, wiel uitgehaald, nieuwe binnenband, wiel terug, kabel weer in, remmen afgesteld, hoplaklaar. Ik denk dat het geen tien minuten heeft geduurd, en geen gezever over wat dan ook.

Een immens groot gemak, en dat ik denk dat ik een nieuwe velomaker gevonden heb.

Update 16/7/2016: of toch niet. De mens van die winkel plots blijkt een perfect akelige exponent van het online anoniem bashen te zijn. Bleh. Ik zoek wel iemand anders.