Ze hebben mij gediefd, de vunzigaards.

De situatie: mijn fiets bleek plots geen zadel meer te hebben. Ik laat hem staan (ook wegens te ziek toen om met de fiets aan de hand rond te lopen en in alle geval fietswinkel gesloten).

De volgende dag neem ik de fiets van mijn moeder (zelfde model, een paar maten kleiner) om te gaan werken. Mijn fiets, minus zadel maar met nog al de rest er aan (zadeltassen, stuur, wielen) staat om 7u20 nog aan het station onder de brug.

‘s Avonds wat vroeger naar huis, dat ik tijd heb om mijn gevandaliseerde fiets binnen te steken en er een nieuw zadel aan te laten pompen.

Onder de brug: ik vind hem meteen terug, maar waar staat die van mijn moeder? Op en neer, op en neer: geen fiets van mijn moeder te vinden. Ja, de mijne staat er nog, minus zijn zadel, maar geen identiek model mét zadel meer te vinden.

Grr!

Sleutel in het slot—hola! ‘t Is gewoon die van mijn moeder die er nog staat! Ook zonder zadel! En ‘t is de mijne die helemaal verdwenen is!

Magnifiek hoor. Op twee dagen tijd twee zadels en één volledige fiets gestolen. Aangifte gedaan bij de politie natuurlijk, framenummer en vanalles doorgegeven, maar ge ziet dat van hier dat hij nog zal uitkomen. Bleh.

En vanavond het nieuw zadel voor de andere fiets gaan betalen. Fecking 101 euro dedju.



Reacties

10 reacties op “Bediefd”

  1. Das bescheten, en die fiets zie je inderdaad niet meer terug.

  2. Michel, het aanbod om jouw fiets in mijn garage te zetten is nog altijd geldig hoor

  3. Van mij hebben ze vroeger ook al 2 fietsen gestolen. In klaarlichte dag aan de “voorkant” van het station en hij was vastgemaakt ook nog.

    Ik te voet naar’t stad nu, als ze mijn voeten willen stelen ben ik er tenminste zelf bij nu en kan ik zeggen “talk to the feet”

  4. Van mij hebben ze ook ooit een fiets gepikt. Ben dat ook gaan aangeven, en wonder boven wonder: de politie vond hem terug!

    ‘k Wil u wel geen valse hoop geven: ‘k woon niet in Gent maar in een boerengat waar de politie niet beter te doen heeft dan gestolen fietsen gaan zoeken naast de weg. Straffer nog: de flikken hebben het me ooit geflikt een fiets op te laden die – op slot en al – vlak voor het appartement stond waar wij woonden. Was een gemerkte fiets, het adres was dus bekend bij de politie. Bij navraag bleek dat ze ‘dachten dat die gepikt was, want die stond daar al twee dagen’. Ahja mannen, ik woon daar en dat was mijn fiets! Ze hebben dus écht écht niets beter te doen…

  5. Mijn fiets was in Gent geript nadat ik hem uitgeleend had aan een vriend die hem wel vastgemaakt had, maar niet aan een vast object. Uiteraard aangifte gedaan. Een paar weken later belden de flikken van Brugge met de melding dat ze mijn fiets gevonden hadden en ik hem daar mocht gaan ophalen. Dankzij het registratienummer.

    De hoop dus zeker niet opgeven, altijd aangifte doen en je fiets zeker laten registreren.

    Maar 101 euro? Amai mijn gat, zo’n zadel is meer waard dan mijn huidige fiets…

  6. *popt een wheelie* Lekker fietsje!

  7. @Laurens: ‘t was een Gazelle, damesmodel maar dan wel het grootste in het gamma, en hij woog zo’n 180 kilo. 🙂

  8. Dit wordt blijkbaar een trend. Eergisteren is het zadel van mijn fiets ook gestolen (aan Gent Sint-Pieters). I was not amused, uiteraard, zeker niet omdat ik een fietsrit van 20 minuten voor de boeg had. Ik hoop – waarschijnlijk tevergeefs – dat de dader er een goede reden voor had.

  9. Wreed!
    Misschien doen de beelden van die keer dat ze m’n toenmalig scooterke vandaliseerden je iets beter voelen.