Kijk, Theremin op de theremin:
Lees, over Lev Termen op Wikipedia. Stof voor enorm veel verhalen als we het op de historische gebeurtenissen zouden houden — en aanknopingspunten voor nog enorm veel meer verhalen als het niet écht echt moet gebeurd zijn.
Ik was dus redelijk enthousiast toen ik deze comic zag en de eerste pagina’s las. Op het einde van het eerste nummer zag ik het nog zitten, nummer twee viel nog mee, in nummer drie had ik gehoopt dat er toch een béétje mist zou opgehelderd worden, en in nummer vier waren ze mij kwijt.
Elementen die uit het niets naar voor komen (sprekende apen? echt?) die dan na een paar pagina’s weer weg zijn, okay, tot daar aan toe. Een volledig niet-lineair nummer 3, waar de lezer zelf alles bij elkaar mag puzzelen, bon goed. Gimmicky, maar alla. In nummer vier werd dan de vierde muur doorbroken en kwam de auteur van de comic zelf opgedraven. Zucht.
Ik lees op het internet dat men het grondbrekend briljant vond, ik vond het maar niets.
Uitstekend getekend bij momenten, daar niet van. En misschien dat het nog betert, maar aan het tempo dat de nummers verschijnen ga ik mijn adem niet inhouden.
