De kleine dingen, daar kan een mens van content zijn, als hij in verbouwingen zit.
Een buitenkraan en een element voor drainage, bijvoorbeeld:
Of twee putten voor afvoer:
Of dat er plots iets vloerachtigs, of ondervloerachtigs, of chape-achtigs, of isolatielaagachtigs ligt op een plaats waar tot voor kort een put met eeuwen bouwafval was:
Nog een week of twee en de zijkanten van de veranda komen toe. En ondertussen misschien al stukken vloer. En dan gaat één van de volgende weken aan de tuin begonnen worden ook. Echt waar, echt waar, houd ik mezelf voor. Eén van de volgende weken of maanden.
Reacties
5 reacties op “Verbouwingen: langzaam maar zeker”
allee hop, het einde is in zicht. Nog even op de tanden bijten
Ze gaan daar klaar zijn, voorda ze hier het terras (houte constructie) afhebben (ik denk dat we meer dan een jaar geleden voor het eerst ergens zijn gaan horen en het had moeten klaar zijn voor kerst :))
ondertussen blijf ik wachten op een overzichtsfoto…
Michel, hou er rekening mee dat zo’n buitenkraantjes (en hun leidingen) kunnen bevriezen bij een strenge winter. En na ontdooien dan ook lek blijken te zijn.
Jaja, dat is idd precies FIM k/k vloerisolatiemortel nu je ’t zegt?