Het loopt wat in elkaar, die boeken die op een halve dag uitgelezen zijn.
De voorzitter van de Hanze wordt alsmaar irrationeler, en het wordt alsmaar vreemder dat er daar niemand tegen kan protesteren, dat niemand een coup pleegt of zo.
Bij de Ildiranen wordt de nieuwe keizer voor een dilemma gesteld, nog een soort oude alien-achtige hybriden komt terug om een reeks mensen te redden, yada yada.
Wél spannend, maar het probleem is dat er ondertussen zodanig veel verschillende verhalen door elkaar lopen, dat het nooit overal even spannend kan zijn. En dan wordt het cliffhanger na cliffhanger en is de verleiding zeer groot om de minder interessante verhaallijnen diagonaal te lezen.