We waren naar een film gaan kijken (Star Wars, aangeraden), en dan kwamen we thuis. We waren met de fiets, ik moest naar het toilet, ik ga naar het toilet, ik ga dan naar boven, ik doe mijn peignoir aan in de slaapkamer, ik keer terug naar de living en ik zet mij in mijn zetel.

Een tijd later wil ik naar bed gaan, en wil ik dus mijn Kindle meenemen.

Verdwenen! Weg! Onvindbaar!

Ik had hem in de cinema, ik heb hem zeker meegenomen naar huis, ik heb op het toilet nog gelezen, dus ver kan hij niet liggen.

Ik dus naar beneden, in het toilet: niets. In mijn jaszakken: niets. In mijn fietstassen: niets. Niets in de slaapkamer, niets in de zetel in  living, niets op het bureau in de living. Gevraagd aan Zelie die in de andere zetel lag of ze er niet op lag: niets.

Zot kan ik van zoiets worden: wéten dat ik iets had, maar het niet meer vinden. Ik ben wel vijf keer naar boven en naar beneden gelopen, alle mogelijke plaatsen die ik gepasseerd ben weer onderzocht, zelfs op den duur beginnen twijfelen of ik mijn Kindle toch niet in de cinema had laten liggen (en bijhorend plan geformuleerd  om er een nieuwe te kopen), voor de zekerheid al mijn oudere Kindle die Zelie gebruikt in beslag genomen.

Tot ik voor de derde keer vroeg aan Zelie of ze er zéker niet op lag, en bleek dat hij onder het kussen aan haar voeten lag.

Gnnn.