Het gaat op honderd meter van hier nog door tot maandagvoormiddag, maar ik heb het afgesloten met een laatste optreden.

Fifty Foot Combo: ontdekt toen ze in het voorprogramma van The Cramps speelden, in de Hallen van Schaarbeek in euh ik zou zeggen 1997? Of zo? Ik heb al hun platen (ahem) gekocht, maar het was er ondanks een paar close shaves nooit meer van gekomen om ze live te gaan bekijken. Geen zin om uit mijn huis te komen, zij die jarenlang gelijk niet meer optraden, ’t was altijd wel iets.

Vandaag dus niet. Ik had mij voorgenomen om er zéker naartoe te gaan, maar — dat gaat ge altijd zien — ik was het eerlijk gezegd in de post-Batahlan-emotie helemaal vergeten tot Zelie smste om te vragen wanneer het precies was.

De sms kwam er om 00u19 en het optreden was aangekondigd om 00u30, ruim tijd dus om nog rap mijn kleren opnieuw aan te doen, en tot aan Sint-Jacobs te geraken. Ruim op tijd om nog op de eerste rij te staan, zelfs, terwijl de mannen nog aan het soundchecken was.

Zelie is toegekomen toen ze net een paar minuten bezig waren.

Ik heb de indruk dat ze het wel wijs vond, maar ze heeft het toch niet tot het einde volgehouden: het was nogal redelijk druk, het was nogal redelijk luid, en er werd nogal redelijk zwaar gemoshed daar vanvoor.

’t Was wel zeer goed, voor de duidelijkheid. En ze zijn geëindigd met mijn favoriet nummer (en denk ik ook van de helft van het publiek): Doe De Duif!