Ik ben zó mee met de jeugd dat ik er soms zelf bang van word.

Daarnet aan tafel heb ik ze zelfs gewaarschuwd dat ik jongerentaal zou spreken, maar ik zweer dat het zo in mijn hoofd zat:

Sad life als ge naar een serie aan ‘t kijken zijt op popcorn time maar ze staat eigenlijk op netflix.

En dat ik bijvoorbeeld moet vechten tegen mezelf om telkens ik eigenlijk “kwamsuis” of “zomaar” zou kunnen gebruiken, ik eigenlijk geneigd ben om “casual” te zeggen.

En nog uitgelachen worden door uw kinders hé. Op vaderdag en al.